Granice poznania

Na podstawie moich tekstów wcześniejszych powstaje ciekawe pytanie:

Jakie są granice poznania życia?

Dla zachowania krótkości, zwięzłości tekstu, ograniczam się tutaj do wskazania podstawowych info i inspirujących skojarzeń, w szczególności tyczących człowieka jako gatunku.

Zwykle poznanie rozumie się w sensie zobaczenie wyglądu struktury, budowy, i zrozumienia sposobu działania.

W medycynie nazywa się to anatomia i fizjologia.

Życie jest znaczenie obszerniejszym tematem, który znacznie wykracza poza samą anatomię i fizjologię.

Zacznijmy może od przedstawienia sytuacji w fizyce.

W fizyce tyczy to obejrzenia np. cząstki - i tutaj cząstka może być spostrzeżona, zauważona, zobaczona - dopóki jest większa, cięższa, od fotonów (cząstek światła), które służą do jej lokalizacji, tj. tak, aby cząstka badana nie została zbyt mocno przesunięta lub odkształcona przy oświetlaniu w celu jej zobaczenia.

Próbując zobaczyć, zlokalizować coraz mniejsze cząstki, trzeba używać coraz mniejszych cząstek oświetlających i odpowiedniej aparatury, która zobaczy zderzenia cząstek oświetlających z cząstką badaną.

Raczej trudno w ten sposób zobaczyć znany z teorii dualizm korpuskularno-falowy cząstek materii i zjawiska kwantowe.

W medycynie dla poznania anatomii człowieka stosowano sekcję zwłok - w Europie pod okupacją kultury semicko-chazarskiej, ideologii judeo-chrześcijańskiej, były z tym duże problemy, bo ciało człowieka należało do sfery sacrum, tj. świętości nietykalnej dla badań, eksploracji.

Kolejno wynajdowano metody i przyrządy, które pozwalały uchwycić niektóre parametry organizmu człowieka w trakcie działania, na żywo.

Jest tutaj jedna dziedzina, która jest pozostawiona poza zakresem badań, przynajmniej częściowo:

Chodzi o wpływ organizmów żywych oraz materii nieożywionej na otoczenie bliższe i dalsze w zakresie fizyczno-psychicznym i odwrotnie, oraz możliwości kontaktu w przeszłość i przyszłość.

Tematy te, nazywane magia, znane są od starożytności, a obecnie uznawane za nienaukowe, gdyż ich wpływ na człowieka jest zbyt słaby (przy obecnym dążeniu do mocnych wrażeń) lub niepowtarzalny w kontrolowanych warunkach.

Obecnie te tematy należą do zakresu badań parapsychologii i są przez poważną naukę traktowane dość lekko.

Wydaje mi się tym niemniej, że z czasem ten kierunek i zakres badań będzie musiał wrócić do centrum tematów badanych i stosowanych praktycznie.

Wydaje się, że w tym zakresie trzeba będzie ograniczyć się do poznania:

- jak to działa co do skutków,

- bez poznania: w jaki sposób to działa - skoro nie można tego aspektu działania organizmów żywych badać doświadczalnie w warunkach kontrolowanych i znaleźć, ustalić stałych sztywnych zasad tego typu zjawisk.

Osobę o szczególnie rozwiniętych zdolnościach z tego zakresu nazywa się medium.

Można wstępnie zaryzykować twierdzenie, że takie zdolności posiadają osoby o szczególnie wysokim stopniu odczuwania rzeczywistości, a cecha ta jest odwrotnie proporcjonalne do wiedzy i inteligencji określanej wskaźnikiem IQ, bo chodzi o nastawienie na odbiór sygnałów pochodzących od otoczenia i własnego organizmu sprzęgniętego z otoczeniem, bezkrytyczny w maksymalnie możliwym stopniu w celu uniknięcia wpływu własnego stosunku emocjonalnego i oceny intelektualnej na odbierane sygnały, wrażenia.

Wydaje się, że na chwilę obecną stworzenie sztucznego życie wykracza poza możliwości człowieka:

tworzona jest sztuczna inteligencja, czysto techniczna, elektroniczna, ale;

wszystkie próby badawczo-twórcze przy organizmach żywych z powodu braku innych możliwości, z konieczności używają elementów pochodzących z natury, z organizmów żywych.