Dedykuję te słowa mojemu bratu i wszystkim tym, którzy tęsknią...
Gdzieś tam, za oceanem
czasami w dzień, częściej nocą
łzawią Ci dziwnie oczy
i tęskne wspomnienia przychodzą...
O wierzbie, wiecznie płaczącej
o boćku, co żab szuka w trawie
o strudze, w której brodziłeś
i o topieniu się w stawie...
Zdjęć masz przecież tak mało
i koloryzujesz wspomnienia
lecz widok wierzby płaczącej
ocalisz od zapomnienia...
Posiadaczka...doświadczeń życiowych, kochającego męża, dorosłej córki i czarno-białej, szczekającej radości. Otwarta na prawdę i życzliwość, zamknięta na fałsz i chamstwo.
Poniżej wiersz Yuhmy, pod którym mogę się podpisać!
Kocham obciach od zawsze,
gardzę wrzaskiem gromady,
bliższe mi to, co słabsze,
pędzone na zagładę.
Ciemnogrodem już byłem,
oszołomem i lachem,
moherem i pedrylem,
a teraz jestem obciachem!
Obciach - czyż nie brzmi to dumnie?
Wszak trzeba odwagi, rozumu,
by nie stać się zwykłym durniem -
papugą wśród papug tłumu.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
