Zły to ptak co własne gniazdo kala …
My Polacy mamy długą tradycję narzekania na władzę. Za komuny znalazło powszechne umocowanie, że MY to Naród a ONI to rząd komuchów. Czyli czerwonych pachołków Rosji. I było to zrozumiałe, i jasne jak Słońce Peru. Jak to, że do rzeczownika „demokracja” komuchy i ich żurnaliści dostawiali spójnik (przymiotnik) socjalistyczna.
Z tego co czytamy, precyzyjnie wynika, że we wszystkich krajach społeczeństwa mają i zachowują dystans do ludzi sprawujących w ich państwach władzę. I jest okej. I nie ma w tym nic zdrożnego, by sypać inwektywami na własny rząd. Natomiast zupełnie czym innym jest krytykowanie własnego kraju i ludzi w sensie ad personam.
Michnikoidalni sypią tekstem po oczach a Totalna Opozycja w trymiga przejmuje pałeczkę i panowie Brejza z Kierwińskim mają nieograniczone pole do występów artystycznych. Emanując, brylując pewnością siebie, erudycją i elokwencją.
Legendami nie tylko w Polsce, obrosło powiedzenie o oślej głupocie. Jeżeli chce się komuś dobitnie zakomunikować, że jest niemądry, często powołuje się właśnie na „osła”. „Ty ośle dardanelski”, ośle do kwadratu, do czwartej potęgi, patentowany pOśle, skończony, etc.
Inny a popularny frazeologizm brzmi: „Być głupim jak osioł”. W bardziej polskim zamienniku: głupi jak but z lewej nogi. Choć w naszej szerokości geograficznej trudno jednak o bezpośredni kontakt z kłapouchami w naturalnej dla nich scenerii, chyba, że … Chyba, że potkniemy się nieszczęśliwie o polskich parlamentarzystów. Ze szczególnym uwzględnieniem totalnego przewodniczącego zbutwiałej jednostki pływającej, która choć teoretycznie zatonęła pół roku temu, to jeszcze kawalątek wystaje nad powierzchnią oceanu. I mąci wodę.
Słów brak i ręce opadają nad polskimi wyborami. Przecież nie wszystek elektorat jest emanacją Jurandów ze Spychowa, a mimo to mamy dziś powybieranych Schetynów, Niesiołowskich, Kopaczów, Kamińskich, też na „K” i wielu, wielu innych.
A charakteryzują się oni wspólną na wskroś negatywną cechą fajdania do własnego gniazda. Czynią to z niekwestionowaną konsekwencją, energią, radością i satysfakcją. Zamiast na on przykład spożytkować nadmiar toksycznego jadu choćby na unicestwienie stalinowskiego pałacu kultury. A dysponują przecież tak ogromnymi zasobami trucizny, że znielubiona budowla na ambergoldbank rozpuściłaby się w przeciągu dwunastu godzin. I tego się trzymajmy …
Inne tematy w dziale Polityka
