Muzeum II Wojny Światowej. Co się zmieni?
Rafał Wnuk dyrektorem Muzeum II Wojny Swiatowej - jest on współautorem poprzedniej wersji wystawy głównej Muzeum II Wojny Światowej.
Minister ogłosił swoją nominację 14 marca.
Nominacja oznacza brak konkursu.
Dyrektor zaczyna swoje porzadki.
Poprzednia władza twierdziła, że komunizm był terrorystyczną, zbrodniczą dyktaturą. Ja oczywiście zgadzam się, że był dyktaturą zbrodniczą, ale nie zgadzam się z usunięciem innych elementów.
"Zmian jednak będzie więcej. W rozmowie z nami Wnuk przypomina, że dawne władze muzeum (powołane przez PiS) zdjęły z wystawy grę "Plan pięcioletni" oraz opis tego, czym była okupacja sowiecka i Związek Radziecki.
- W części opisującej totalitaryzm sowiecki - my, jako autorzy - pokazywaliśmy, że była to próba stworzenia pewnej utopii, w której równorzędne znaczenie miały ideologia, zmiany społeczno-gospodarcze, przemysłowe, własnościowe i terror. Tymczasem ekipa dyrektora Karola Nawrockiego [który dziś jest prezesem IPN - przyp. red.] usunęła wszystkie elementy oprócz terroru. Twierdziła, że komunizm był terrorystyczną, zbrodniczą dyktaturą. Ja oczywiście zgadzam się, że był dyktaturą zbrodniczą, ale nie zgadzam się z usunięciem innych elementów. Nie da się zrozumieć komunizmu bez zmian społeczno-gospodarczych - wyjaśnia nasz rozmówca."
Wprowadzenie historii rodziny Ulmów
"Podaje też inny przykład "dobrej zmiany" - wprowadzenie historii rodziny Ulmów w pokoju, który pierwotnie był przeznaczony na opowieść o zagładzie w Auschwitz. - Ulmowie to polska rodzina, która zginęła za pomoc Żydom, ale nie miała żadnego kontekstu Auschwitz. To troszkę tak, jakbyśmy w opowieści o strajkach sierpnia 1980 roku nagle zaczęli opowieść o ruchu hippisów - dziwi się nasz rozmówca."
Narracja w muzeum stała się mniej uniwersalna i szła w kierunku nacjonalistycznym.
"Według prof. Wnuka wszystkie zmiany wprowadzane w placówce przez środowiska PiS miały swój cel. - Uznano, że muzeum nie było wystarczająco polskie, nie reprezentowało polskiego punktu widzenia, nie było przygotowywane przez ludzi, którzy rozumieją polską mentalność i polską rację stanu. (...) Z czysto politycznych przyczyn pozmieniano to, co chciano - mówi. W efekcie, w jego ocenie, narracja w muzeum stała się mniej uniwersalna i szła w kierunku nacjonalistycznym."
zródło
https://www.tokfm.pl/Tokfm/7,189662,30805286,porzadki-sienkiewicza-w-kolejnej-instytucji-wroci-glosna.html#s=BoxOpImg8
Przypomnijmy zmiany, które wprowadził poprzedni dyrektor, a które wzbudziły sprzeciw środowiska prof. Wnuka
Sprzeciw wzbudziły:
- portret o. Maksymiliana Marii Kolbego wraz ze stanowiskiem multimedialnym poświęconym jego postaci;
- portret Witolda Pileckiego wraz ze stanowiskiem multimedialnym dotyczącym jego postaci;
- ekspozytor poświęcony Marianowi Rejewskiemu, polskiemu kryptologowi, który w grudniu 1932 r. złamał szyfr „Enigmy”;
- zdjęcie rodziny Ulmów wraz ze stanowiskiem multimedialnym „Polacy ratujący Żydów”;
- statystyki strat osobowych wybranych państw (w sumie 21) przedstawionych w wartościach względnych i bezwzględnych, i przywrócenia poprzednich statystyk, uznawanych za właściwe przez Pawła Machcewicza i Powodów, a traktujących jako „ofiary wojny” np. żołnierzy niemieckich i przedstawionych tylko w odniesieniu do 10 państw i tylko w wartościach bezwzględnych;
- zdjęcie powstańców warszawskich składających przysięgę wojskową;
- maskę pośmiertną bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego (ofiary KL Dachau) wraz z ekspozytorem poświęconym kaźni duchowieństwa w obozach koncentracyjnych;
- eksponat w postaci Spisu pomordowanych Polaków w KL Dachau sporządzonego w 1946 r. przez zespół ks. Edmunda Charta (więźnia Dachau);
- polską flagę narodową ocalonej w okupowanym przez Sowietów Lwowie i przywrócenie w jej miejsce makaty przedstawiającej powitanie przez mniejszość białoruską Armii Czerwonej wkraczającej na ziemie polskie po 17 wrześnie 1939 r. (tj. eksponatu, który musiał zostać zwrócony właścicielowi z powodu upłynięcia terminu wypożyczenia uzgodnionego przez poprzednią Dyrekcję);
- ekspozytor poświęcony mjr. Henrykowi Dobrzańskiemu „Hubalowi”;
- eksponat – rewolwer nagant – ilustrującego typ broni, z której w latach 1937-1938 stalinowscy kaci mordowali mniejszości narodowe w Związku Sowieckim, w tym w ramach operacji antypolskiej, mniejszość narodową polską i przywrócenie zamiast tego eksponatu gry planszowej pt. „Plan Pięcioletni”;
- eksponat w postaci rysunku Matki Boskiej i fragmentu pasiaka z numerem obozowym wykonanych po wojnie przez więźnia KL Mauthausen w trakcie terapii mającej pomóc mu w uwolnieniu się od psychicznego uwięzienia w obozowym koszmarze;
- tablice: Piętno wojny (dot. psychicznego i fizycznego okaleczenia ludzi przez wojnę), Związek Sowiecki. Komunistyczne państwo masowego terroru oraz Operacja (anty)polska NKWD 1937-1938. Sowieckie ludobójstwo na Polakach;
- w sekcji poświęconej partyzantkom nowych fragmentów treści umieszczonych we wprowadzeniach do tematyki partyzantki sowieckiej, polskiej, francuskiej i jugosłowiańskiej.
