AE911truth.org AE911truth.org
554
BLOG

Katastrofa smoleńska - RSBN i zbędność wykorzystania wariacji magnetycznej.

AE911truth.org AE911truth.org Katastrofa smoleńska Obserwuj temat Obserwuj notkę 33

Przedstawiam opis wykorzystania RSBN, w polskim tłumaczeniu Google.

Najważniejsze jest na końcu, szczególnie dla Kizaka, który upiera się, że wariacja magnetyczna była istotna w nawigowaniu samolotem. Pozwolę sobie na jeszcze jedną złośliwość - w raporcie KBWL jest sporo teorii, nawet rysunek na temat "ILS - którego nie było". Natomiast mimo stwierdzenia przełączenia trybu pracy nawigacji Tupolewa w pozycję RSBN i prawidłowego odczytu końcowego - 120°, Laskotłuki nawet się nie zająknęli - osssohozzzi ? Podkomedianci podobnie - zero rozumu, drzwi wybuchem wbijają. Booosh.


Sprzęt zapewnia możliwość powrotu i lądowania na nieprogramowym lotnisku.

Kiedy przyciski RESET są włączone do NC-wiersza, aby powrócić do nieprogramowego lotniska, sygnał 27V "Reset" wysyłany jest do systemu sterowania, BVP bloków, BVN (BVN-01) i PGK. W trybie "Reset" sygnały "Numer kanału" i "Numer kodu" odpowiadają położeniu przełącznika kanałów nawigacyjnych jednostki SCU, natomiast w bloku SCP nie jest generowany sygnał "Korekcja RSBN-6C".

W tym przypadku kanały kodu częstotliwości radiolatarni dla trybów nawigacji i lądowania są ustawione przez przełączniki kanałów na płycie SC. Aby powrócić do niezaprogramowanego lotniska, przyciski RESET i RETURN są naciskane na panelu ShchU i wykonywane jest sterowanie ręczne. Jeżeli w urządzeniu PPD-2 występuje korekta radiowa, zasięg do radiolatarni jest podawany, a na urządzeniu NPP - azymut samolotu i CSD. W tym trybie nie tworzy się określona szybkość i odchylenie od obliczonej wysokości.

Wyjście statku powietrznego w trybie "Reset-powrót" do strefy lądowania na lotnisku odbywa się zgodnie ze strzałką CSD na urządzeniu NPP. Aby aktywować tryb lądowania, musisz włączyć przełącznik Shchu switch pad. " Lądowanie jest przeprowadzane przez sygnały odchylenia od równomiernie skośnych obszarów i ścieżki schodzenia ręcznie lub automatycznie. W celu automatycznego podejścia w trybie "Reset" należy nacisnąć przycisk LANDING na konsoli pilota radiolatarni jest mniej (37 +3,3) km, wysokość lotu jest mniejsza niż 1,2 km, a wejście do "korytarza" + 1,5 km od osi drogi, sprzęt automatycznie przełącza się w tryb lądowania. W tym trybie sprzęt radiowy RSBN-6S działający na sygnałach radiolatarni przestawia się na pracę z latarniami nawigacyjnymi systemu PRMG-4. System PRMG-4 składa się z RPC, timingu (zestaw roboczy i backup) oraz RD.

System RSBN w trybie lądowania służy do formowania nietypowych sygnałów z wyznaczonego kursu lądowania i określonej ścieżki schodzenia na pokładzie samolotu, a także pozwala uzyskać informacje o aktualnym zasięgu samolotu do miejsca lądowania. W automatycznym systemie sterowania przewidziane są odchylenia od stref wyrównawczych przebiegu lądowania i ścieżek schodzenia, co zapewnia zmniejszenie wysokości samolotu do wysokości 60 m.

W trybie lądowania na instrumentach oznaczono:

PPD-2 - zasięg przed rozpoczęciem wybiegu,

NPP - odchylenia od równoleżnikowych stref toru i ścieżki schodzenia, dany kurs równy przebiegowi lądowania na pasie startowym, kątowi nagłówka radiolatarni, azymutowi samolotu, określonemu przez obliczanie sygnałów prędkości i rzeczywistej prędkości. 

W tym trybie urządzenie przechodzi na sygnał 27 V "Lądowanie", który jest wyprowadzany z jednostki BVP, gdy tryb lądowania jest automatycznie włączany lub z jednostki SCH, gdy przełącznik LOCK na jednostce SCH jest włączony. Sygnał "Lądowanie" wysyłany jest do systemu AFS, aby włączyć przednią antenę statku powietrznego, do modułu zasilacza, aby włączyć zaprogramowane kody i kwarcowy lądowanie (gdy tryb lądowania zostanie automatycznie włączony) oraz do odbiornika SPAD-2I, aby go przenieść, aby odebrał sygnały nawigacyjne do lądowania. W bloku BSiO, sygnały z odbiornika SPAD-2I są generowane z sygnałów z pól wyrównania kursu i ścieżek schodzenia, oraz sygnałów gotowości oczywiście i ścieżki schodzenia 27 V "Gotowy", 27 V "Gotowy G", które są wydawane w ACS.

Jeśli istnieje sygnał "Gotowości do", docelowa stopa wydana z bloku PKB jest równa kursowi lądowania na pasie startowym. Kiedy przełącznik "180 °" jest włączony, sygnał "+ 180 °" (27 V) jest wprowadzany do bloku GDP, przez który zaprogramowany przebieg lądowania zmienia się o 180 °.

W trybie lądowania sygnał "Return rad". powstaje, gdy obecne są następujące sygnały: "Powrót", "D <250 km" i "Gotowy K".

W tym trybie pomiar azymutu jest zatrzymywany przez sygnały nawigacyjne, zakres jest mierzony sygnałami transpondera do lądowania. Azymut jest obliczany przez autonomiczne środki, w oparciu o V (patrz Rysunek 22 *).

Jeśli konieczne jest powtórzenie podejścia z układu automatycznego sterowania, do jednostki BVP wysyłany jest sygnał 27 V "Reverse approach", poprzez naciśnięcie przycisku REDIAL na konsoli pilota. Położenie przełącznika SWIT. PODEJŚCIE na bloku SCH określa stronę wykonywania powtórnego podejścia.

Manewr przed lądowaniem składa się z prostego odcinka i zakrętu z wyjściem na lądowisko (patrz rys. 13 *).

Wyjście na lądowisko odbywa się na wysokości i z dala od pasa startowego, zapewniając wejście samolotu do strefy działania latarni nawigacyjnych. Jeżeli zasięg do radiolatarni jest mniejszy niż 37 + 3 km, a wysokość lotu jest mniejsza niż 1,2 km w bocznej odległości od osi pasa, nie przekraczającej 1,5 km, urządzenie automatycznie przechodzi w tryb lądowania. 

Kiedy boczne odchylenie od osi drogi startowej zostanie zredukowane do 1,5 km, a wysokość jest mniejsza niż 1,2 km,

tryb "lądowania" włącza się automatycznie. Przy sygnale "sadzenia" urządzenie przełącza się na odbiór sygnałów z latarni nawigacyjnych, pomiar azymutu jest zatrzymywany przez sygnały z nawigacyjnego sygnału nawigacyjnego, zasięg urządzenia PPD-2 gwałtownie maleje o wartość równą odległości od wzmacniacza do sygnału nawigacyjnego, ponieważ w trybie lądowania zasięg mierzy się sygnałami lądowania latarnia znajduje się na początku drogi startowej. 

Przy stałym odbiorze sygnałów z lokalnego radiolatarni blender kursowy na elektrodzie jądrowej zamyka się, tworząc stałe czarne pole, na panelu ACS świeci się lampka LANDING, a z góry określona prędkość jest podawana w NPP, równa prędkości lądowania lotniska.

Gdy odbierane są sygnały z radiolatarni ścieżki schodzenia, blaster ścieżki ślizgowej elektrody jądrowej jest zamknięty, tworząc stałe czarne pole. Na listwach pozycji NPP podane są sygnały odchylenia od stref wyrównawczych przebiegu lądowania i ścieżki schodzenia obniżenia. Sygnały te sprawiają, że podejście do lądowania dochodzi do wysokości 60 m. Odchylenie paska kursu NPS na lewo od środkowego okręgu oznacza, że ​​strefa świateł sygnalizacyjnych radiolatarni pozycji znajduje się po lewej stronie statku powietrznego. Ugięcie ścieżki schodzenia w górę oznacza, że ​​wyrównana strefa ścieżki schodzenia znajduje się nad samolotem. W celu lądowania wzdłuż linii ścieżki schodzenia i przebiegu paska, pozycje elektrody jądrowej powinny być utrzymywane w środku koła. 

Tłumaczenie zawiera oczywiste błędy, jak "elektroda jądrowa".

image

Źródło:

https://studopedia.ru/9_67214_printsip-raboti-rsbn-v-rezhime-navigatsiya.html 



Biuletyn WAT

Vol. LXI, nr 2, 2012

7. System RSBN

radiotechniczny system bliskiej nawigacji RSBN-4N jest bezkierunkowym

urządzeniem radionawigacyjnym, przeznaczonym do pomiaru azymutu i odległości

samolotu od miejsca rozwinięcia systemu. RSBN-4N przy współpracy z aparaturą

pokładową RSBN-5S (lub nowszą) zapewnia:

a) ciągłe przekazywanie pilotowi na pokład statku powietrznego miejsca jego

położenia we współrzędnych biegunowych (azymut, odległość),

b) wyprowadzenie statku powietrznego w dowolny wyznaczony punkt leżący

w zasięgu systemu,

c) określenie momentu dolotu statku powietrznego do wyznaczonego punktu

oraz momentu przelotu nad punktem,

d) korekcję autonomicznych liczników przebytej drogi,

e) lot z wykorzystaniem pilota automatycznego.

Pozycję statku powietrznego przy wykorzystaniu systemu RSBN określa się

w układzie współrzędnych biegunowych.

Pomiar odległości na pokładzie statku powietrznego przeprowadza się za pomocą odległościomierza pracującego impulsowo na zasadzie odzewowej.

Azymut określa się przez pomiar czasu, jaki upłynął od momentu początkowego

określanego przez sygnał „zbieżność północna” wspólnego dla wszystkich statków

będących w zasięgu systemu, do momentu odbioru przez dany statek powietrzny

sygnału azymutalnego. Antena zasilana z urządzenia nadawczego drgań ciągłych

emituje dwulistkową charakterystykę kierunkową.




Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka