Kilka refleksji o współczesnych ortodoksyjnych Żydach.
Kilka tygodni temu miałem przyjemność przebywać we Frankfurcie i Berlinie.
Jedno i drugie miasto znam, jako tako, chociaż Berlina nie lubię.
Tym razem w oko wpadła mi obecność ortodoksyjnych Żydów w ich tradycyjnych strojach, kapeluszach i owłosieniu.
Czyżby powoli następowała stabilizacja życia żydowskiego i pozytywna normalizacja tak trudnych stosunków niemiecko – żydowskich?
Rzecz byłaby bardzo zadawalająca, bo przecież Żydzi byli w zasadzie od zawsze częścią kultury niemieckiej.
Obecnie na terenie RFN przebywa 0k. 250 tysięcy Żydów, ilu z nich praktykuje swa religie, nie wiadomo dokładnie.
Cieszy tez, ze Żydzi budują oprócz synagog także inne instytucje.
I tak w Berlinie ma powstać z inicjatywy niezależnej organizacji żydowskiej Chabab Lubawitsch wielki ośrodek kształcenia i spotkań dla członków różnych kultur i religii.
Budowla stała się konieczna po tym, gdy bogata w tradycje i uznawana przez państwo szkoła żydowska przy Spandauer Damm nie była w stanie przyjąć wszystkich uczniów i zabrakło miejsc w przedszkolu.
W nowym obiekcie maja być przedszkola, szkoła podstawowa(niemiecki wyjątek – trwa ona w Berlinie 6 lat), gimnazjum, hale sportowe, biblioteka i klub młodzieży.
Chabib Lubawitsch to ruch w obrębie ortodoksyjnego judaizmu, powstało w połowie XVIII wieku na terenie dzisiejszej Białorusi.
O ile w Niemczech i innych krajach zachodu ortodoksyjni Żydzi nie sprawiają żadnych problemów, to w Izraelu już tak nie jest. Ponad 7% 8 milionowego społeczeństwa uważa się za ortodoksów.
Świat tych Żydów jest tajemniczy, archaiczny, ale jednocześnie sprzeczny z zasadami państwa laicystycznego.
za: Spiegel, Nr.1/30.12.13
Jak wygląda życie w tym świecie, przybliżyła redaktorom „Spiegla” 33 letnia Aviva David, która przekroczyła niewidoczną granice miedzy XXI wiekiem i archaicznym światem ortodoksyjnych.
Urodzona przed 33 laty w Jerozolimie i wychowana w świecie, który nie zna ani kin, ani gwiazd filmowych. Świat w czarno – białych barwach, który pasowałby raczej do XIX wieku.
Dzisiaj przypomina sobie, jaki lek przeżyła, gdy pierwszy raz w jej życiu zgasło światło w kinie, jak bardzo się dziwiła, ze mężczyźnie siedzą obok kobiet.
Przed kilku miesiącami weszła do tego innego, całkowicie nieznanego, kolorowego świata
W tym starym świecie wyszła za mąż mając 18 lat i urodziła swojemu mężowi 6 synów...
W ciągu dnia opiekowała się dziećmi, sprzątała, prała, gotowała, w międzyczasie modliła się, a nocą zaspokajała potrzeby swego męża.
Nie była nigdy w kinie, teatrze, nigdy nie słuchała muzyki, oczywiście poza ta religijna.
Ten świat odrzuciła ona jednak, gdyż ten ja odrzucił.
Była za ciekawa, jak mówi. Ciekawość nie pasuje do życia uzależnionego od prastarych zasad współżycia społecznego i od archaicznych obyczajów.
W nowym świecie żyje nareszcie „na ziemi”, „nareszcie” – mówi. Jednak wszystko dookoła jest jej obce. Szczególnie to, ze jest zdana na sama siebie, musi podejmować decyzje.
Od kiedy opuściła ten ultra ortodoksyjny świat, nie wolno jej widzieć swoich 6 synów, z których najmłodszy ma dopiero 3 lata. Jej mąż złożył wniosek do Sadu Rabinowskiego o wyłączną władze rodzicielska. Pod wnioskiem napisał, ze jest ona niepoczytalna, jest członkinią sekty i jest uzależniona od narkotyków.
Detektyw, wynajęty przez męża, napisał krótko. „Pańska zona odwróciła się od Boga”
W Izraelu nie ma cywilnych małżeństw. Tak wiec każda wspólnota religijna ustala własne prawa w tym względzie.
Również rozwód jest uzależniony od męża.
To wszystko jest absurdem, w bądź, co bądź demokratycznym kraju.
Wesele Aviva zestala przed ślubem krótko pouczona przez rabina, jak ma się zachowywać w łóżku z mężem.
Sprawa była prosta, spełniać wszystkie jego życzenia.
Nie kochali się i nie znali się aż do końca.
Ile osób rezygnuje, a raczej ucieka z tego życia, tak jak ona, nie wiadomo.
Kobiety w takich związkach rodzą mężom, co najmniej sześcioro dzieci. Co trzeci uczen szkoły podstawowej pochodzi właśnie z takich rodzin.
Cywilne społeczeństwo izraelskie ma obawy, czy w związku z tym nie znajdzie się wkrótce mniejszością.
Już dzisiaj w Jerozolimie zabronione są już teraz plakaty przedstawiające kobiety, specjalne autobusy, w których kobiety siedzą zawsze z tylu.
Paradoksem jest to, ze to wszyscy inni Izraelczycy finansują ortodoksyjnych Żydów.
Ben-Gurion chciał w swoim czasie zachować Haredim – ultra ortodoksyjnych przed wymarciem.
Dzisiaj jest to poważny problem, nie tylko finansowy.
Ortodoksyjni Żydzi wykorzystuja nawet takie symbole dla osiagnięcia konkretnych celów.
za: spiegel.de
Aviva pracowała wcześniej w małym sklepiku elektrycznym z dostępem do Internetu.
Tam zaczytywała się o Bogu, religii. Zaczęła zadawać sobie pytania o stosunek wiary do rozsądku.
Urodziła w tym czasie sześcioro dzieci.
Oczekiwana córka urodziła się martwa w 34 tygodniu ciąży. I właśnie teraz była pewna, ze Boga nie ma.
Z mężem kłóciła się coraz częściej, prosiła rabina o pomoc, o zgodę na używanie środków antykoncepcyjnych.” Bóg cię nagrodzi, gdy Mesjasz przyjdzie.” – Tyle jej powiedział.
4 miesiące po martwym porodzie była znowu w ciąży z najmłodszym synem.
Jednak droga z fundamentalizmu jest tak bolesna i ciężka, ze jeden z uciekinierów radzi, aby jednak, jeżeli istnieje, chociaż najmniejsza nadzieja, możliwość, pozostać w tamtym świecie.
Samobójstwa są wśród takich uciekinierów 3 razy częstsze niż średnia izraelska.
Pozostaje pustka, osamotnienie, brak jakiejkolwiek rodziny, zawodu, wyksztalcenia.
Aviva chodzi czasami na plac zabaw, aby spotkać któregoś z synów. Ubiera wtedy grube pończochy, długą suknie i zamiast peruki chustkę.
„Mamo, czy jesteś czarownica” – zapytał jej 13 letni syn.
Prawa rodzicielskie otrzymał jej mąż.
Może widzieć jednak swoje dzieci 2 godziny w tygodniu.
Postanowiła nauczyć się jeździć na rowerze
Bardzo polecam app do tej notki.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
