Rola religii we współczesnym społeczeństwie

                                                                       MODLITWY NIGDY ZA WIELE

Naród polski powolutku odchodzi od chrześcijaństwa i wtapia się w europejskość porządku „ancien régime” czyli odmienionego porzucającego moralność religijną „puszczanych w niepamięć” nakazów dekalogu.

Jednym z głównych tego czynników był marksizm w wyniku którego światowy intelektualizm twórczy został opanowany przez lewicowych aktywistów. Świat zachłysnął się lewicowymi ideami buntów młodzieży z lat 60-tych XX wieku, który traktował Kościół właśnie jak relikt „ancient régime?”

Ta moda światopoglądowa lansowała pełną wolność ludzi znosząc „jarzmo przesądnych ograniczeń religijnich”, głównie w sferze obyczajności, co w XX wieku wywołało euforię zachwytu nieograniczoną niczym wolnością seksu i używek.

Wyzwolona młodzież tamtego czasu to dzisiaj elity kultury, nauki i polityki, czyli establishment obecnej cywilizacji. Cywilizacji życiowego pragmatyzmu nie krępowanego moralnym nakazem norm /na przykład religijnych/ krępujących pełną dowolność postaw kultury i obyczaju człowieka opartego wyłącznie na własnych poglądach i sumieniu.

Szkodliwość tych postaw jest coraz wyraźniej widoczna w narastającym bałaganie legislacyjnym państw Zachodu dotyczące ładu społeczno - rodzinnego zamienionego z nektaru biologii w koktajl cywilizacyjnej techniki wstrząsanej mieszaniną wizji i wyobraźni udziwnionych różnymi teoriami /np. gender/ i wygodami życiowych upodobań.

Normom i obyczajom cywilizacji chrześcijańskiej zarzuca się zacofanie, chociaż badania socjologiczne wskazują, że religia może mieć znaczący wpływ na kształtowanie się norm społecznych i moralnych. Wiele wartości, takich jak miłosierdzie, szacunek czy uczciwość, ma swoje źródła właśnie w naukach religijnych, tak kreślonych:

• Religia odgrywa istotną rolę we współczesnym społeczeństwie, wpływając na różne aspekty życia. Pomimo rosnącej sekularyzacji w wielu regionach świata, religia nadal ma znaczący wpływ na kulturę, moralność i życie społeczne. Przyjrzymy się, jak religia kształtuje współczesne społeczeństwa.

• Religie dostarczają podstawowych zasad moralnych i etycznych, które kierują postępowaniem ludzi. Nauki religijne często stanowią fundament dla zasad dobra i zła, sprawiedliwości i uczciwości. Dla wielu osób religia jest głównym źródłem moralnych wskazówek, co wpływa na ich codzienne decyzje i zachowania.

• Religia ma ogromny wpływ na kulturę i tradycje społeczeństw. Święta religijne, obrzędy i rytuały kształtują tożsamość kulturową i społeczną ludzi. Przykładem mogą być święta Bożego Narodzenia, Ramadan czy Diwali, które są obchodzone na całym świecie i wpływają na życie społeczności, nawet tych, które nie są bezpośrednio związane z daną religią.

• Religijne wspólnoty odgrywają ważną rolę w budowaniu więzi społecznych i wspieraniu jednostek. Kościoły, meczety, synagogi i świątynie często pełnią funkcję centrów społecznych, gdzie ludzie mogą spotykać się, wspierać i angażować w działalność charytatywną. Religijne organizacje często prowadzą działania na rzecz potrzebujących, co wzmacnia poczucie wspólnoty.

• Religia wpływa na politykę i decyzje podejmowane przez rządy. W niektórych krajach religijne wartości mają bezpośredni wpływ na ustawodawstwo i politykę publiczną. Nawet w społeczeństwach bardziej sekularnych, religijne grupy mogą wpływać na debatę publiczną i decyzje polityczne poprzez lobbying i działalność społeczną.

Wnioski: Trwałe znaczenie religii nadal odgrywa ważną rolę we współczesnym społeczeństwie, wpływając na kulturę, moralność, życie społeczne, politykę i edukację.

Pomimo sekularyzacji w wielu częściach świata, religia pozostaje kluczowym elementem tożsamości i codziennego życia wielu ludzi.

Jakie będą przyszłe relacje między religią a społeczeństwem w kontekście globalnych zmian społecznych i technologicznych nie wiadomo.

/odkryjnas.pl/rola-religii-we-wspolczesnym-spoleczenstwie/

Polska rzeczywistość społeczno – polityczna jest wyrazistym poligonem narodowym testującym moralno – etyczno – polityczny obraz społeczny już zdegradowany do szarpaniny i wrogich sporów o władztwo dusz Polaków.

Rewolta obyczajowa obrzydza Polakom wzajemnie przeciwstawne sobie normy obyczajowe, te o dotychczasowych zasadach tworzenia rodzin na fundamencie małżeństw heteroseksualnych, mocno degradowane propagandą równoważenia ich związkami homoseksualnymi, co jest świętokradzkie dla społeczności o katolickich, etyczno moralnych praktykach życiowych.

Te dwie odmienne obyczajowo mody kultury seksualnej na tle tworzenia nowych rodzin są mocno konfliktowe w obszarze społecznej strategii rozwoju rodzin. Chrześcijaństwo pod żadnym pozorem nie powinno akceptować małżeństw jednopłciowych, ale wyrozumiale tolerować wszystkie inne, poza heteroseksualne formy wspólnot rodzinnych.

Powie ktoś, że to segregacja kulturowa? Moim zdaniem nie. To tylko odmienność obyczajowo kulturowa wynikająca z wyznawanych ideologii, religii czy poglądów.

Przecież ta norma w państwach wielonarodowych i wielowyznaniowych jakim była nasza Rzeczpospolita Obojga Narodów charakteryzującym się niezwykłą różnorodnością religijną, co czyniło ją wyjątkowym krajem na mapie ówczesnej Europy. W jej granicach współistniało kilka głównych grup wyznaniowych, każda z własną specyfiką i znaczeniem dla struktury społecznej państwa.

Rodzina mojej mamy o rodowodzie wileńskim żyła w Trokach gdzie współegzystowało kilka religii jak prawosławna, judaizm, karaimizm i inne. Wszystkie budowały nowe rodziny w swoim obrządku.

Niech więc osoby praktykujące homoseksualizm też tworzą swoje rodziny w obrządku homoseksualnym baz roszczeń legislacyjnych przynależnych związkom heteroseksualnym diametralne odmiennym od ich praktyk niezdolnych przecież do biologicznej prokreacji własnego potomstwa.

Myślę, że jeżeli religie znajdą właściwe formy uznania tych związków /choć odmiennych/ ale nie grzesznych.

W interesie jedności nacyjnej narodów państw wielowyznaniowych Kościoły powinny więc zrezygnować z klasyfikacji swoich członków po barwach ideologii politycznych na rzecz uniwersalnych „barw” dekalogowych.

Oto patriotyzm człowieczy bez odmiennych etykiet religii i ideologii.