Gałęzie wierzby opłakują spaloną ziemię,
Pod drobnymi kroplami wiosennego deszczu.
Dźwięk klepsydry przecina kwieciste klomby.
Nad groblą przelatuje klucz gęsi;
Wrony ulatują nad murami.
Na moim malowanym obrazie złote kuropatwy są martwe.
Lekko pachnąca rosa
Przebija grube zasłony…
Ale gdzie te stawy, rzeki i pałace ?
Czerwone świece już wygasły.
Brokatowe rolety są opuszczone.
Marzę o Tobie, a Ty o tym nie wiesz.
* wiersz Wen Tingyuna, poety z II połowy IX wieku (dynastia Tang)
Tłumaczenie: 
