Kiedy mówimy o chińskiej porcelanie, istnieje wiele nieporozumień co do znaczenia terminów doucai, wucai, porcelana z „rodziny różanej” i emalia. W gruncie rzeczy wszystkie niniejsze określenia odnoszą się do przeszklonej, glazurowanej formy ceramicznej, której wygląd jest łatwy do rozpoznania. Oto kilka sposobów, aby określić, czy porcelana jest doucai, wucai, czy pochodzi z „rodziny różanej” lub czy jest emaliowana.
Doucai jest porcelaną dekoracyjną wytworzoną przez połączenie niebiesko-białych dekoracji i innymi kolorami na szkliwie. Przed wypalaniem kontur rysunku jest pomalowany na bazie niebiesko-białej, a następnie tak pomalowana podstawa zostaje wypalona i staje się niebiesko-białą porcelaną, na której szkic poprzedniego wzoru jest wypełniony farbą o różnych kolorach. Następnie dochodzi do ponownego wypalania w piecu o temperaturze około 800°C.
Wypalanie porcelany doucai sięga okresu cesarza Chenghua z dynastii Ming. Rzadka i piękna miseczka z kugutem widoczna na poniższym zdjęciu z czasów ery Chenghua została sprzedany za rekordową sumę 281,24 miliona HK (36 milionów USD) na aukcji w Hongkongu.
Porcelana wucai to rodzaj szkliwnej porcelany dekoracyjnej, która powstaje poprzez wypalanie już poprzednio wypalonej białej podstawy. Jest ona pomalowana kilkoma kolorowymi wzorami i wypalona w piecu o temperaturze 770-800 °C. Ma ona bogate kolory, takie jak czerwony, żółty, zielony, niebieski i fioletowy.
Wucai stała się nową odmianą porcelany pochodzącą z cesarskich pieców w Jingdezhen podczas dynastii Ming i Qing. Termin wucai oznacza dosłownie 5 kolorów.
Aby odróżnić doucai od wucai, należy zwrócić uwagę na biały i niebieski kolor tworzący podwójną główną ramkę, a pozostałe zaś kolory wypełniają puste obszary, podczas gdy przy porcelanie wucai nie ma widocznych linii wzorów.
Biały i niebieski są malowane na podstawie w identyczny sposób jak inne kolory, czerwony, żółty, zielony i tak dalej. Innymi słowy, półprodukt doucai to biało-niebieskie kontury , natomiast półprodukt wucai to ceramika o niekompletnych wzorach.
Ponieważ doucai i wucai mają wyraźne linie, a temperatura wypalania jest nieco wyższa niż ta przy „rodzinie różowej” i emalii, a ich kolory nie są delikatne, wyroby są zwane yingcai (dosłownie "twardy kolor"), podczas gdy „rodzina różowa” i emalia nazywane są ruancai (dosłownie "miękki kolor").
Porcelana z „rodziny różanej” narodziła się podczas dynastii Qing (1644-1911). Główne materiały i techniki użyte do jej wykonania zostały pierwotnie wprowadzone z zagranicy. Kiedy produkowano porcelanę z „rodziny różowej”, artyści wypalali matowe szkło, które tworzyło nieprzejrzystą białą emalię zawierającą arsen. Na tak wykonanej porcelanie tworzono wzory chińskimi technikami malarskimi, poczym wypalano je w piecu . Obejmowały one głównie przedmioty takie jak garnki, butelki, pojemniki na wino, słoiki, miski, talerze, urny, pudełka. Malowane dekoracje przedstawiają głównie smoki, feniksy, kwiaty, krajobrazy, postacie ludzkie i tematy zaczerpnięte z legend. Tematy rysowane na porcelanie pochodzą często z obrazów słynnych malarzy dawnych epok.
Wyjaśnienie:
Określenie porcelany z "rodziny różanej" zostało stworzone w XIX wieku przez Alberta Jacquemarta i nie odpowiada chińskiemu terminowi. Zwrot używany przez Chińczyków dla tej porcelany to fencai ("kolory pudrowe") lub yangcai ( "kolory obce"). Użyta różowa emalia pochodziła ze koloidu złota odkrytego przez Andreasa Cassiusa de Leyde, około 1670 r. i została sprowadzona do Chin około 1720 r. Odnaleźć można również bardziej ogólny termin falangcai ("kolory szkliwa"), lub w późniejszym okresie, ruancai ("miękkie kolory").
Emaliowane porcelany były pierwotnie importowane z Europy. W szóstym roku panowania cesarza Yongzhenga (1728) Chińczycy wyprodukowali emalię, dodając dodatkowe kolory. Gładkie eksponaty porcelany wytwarzano w cesarskich piecach. Powierzchnia dekorowanej porcelany była nieszkliwiona w postaci wstępnie spieczonej masy ceramicznej zwanej biskwitem. Po dekoracji szkliwem porcelana została ponownie wypalana w cesarskich warsztatach.
Okazy porcelany emaliowanej z okresu Qing należą do rzadkich i są piękne. Były one wytwarzane pod ścisłym nadzorem samego cesarza.
Zarówno wzory porcelany z „rodziny różanej”, jak i emaliowanej mają piękne kolory dzięki matowości szkliwa. Efekt cieniowania, który nadaje głębi wzorom, uzyskuje się modyfikując proporcję emalii koloru na białym tle.
A oto kilka wskazówek, aby odróżnić te dwa rodzaje porcelany.
1. Emalia porcelanowa ma więcej kolorów niż „rodzina różana”.
2. Wzory szkliwa porcelanowego są malowane warstwami, można wyczuć szczegóły dotykając porcelanę, a wygląd wyrobów z „rodziny różanej” jest płaski i gładki.
3. Kolor emalii porcelanowej jest błyszczący, natomiast kolor „różanej” jest matowy i delikatny.
