Czesław Michniewicz na swoim blogu prowadzi obronę Stefana Majewskiego, karcąc wszystkich jego "opluwaczy". Opluwanie, to jest takie modne, wśród (wśród kogo, tutaj każdy sobie dośpiewa, bo nie chcę włączać od razu polityki) pewnej grupy ludzi określenie krytyki. Według mnie tego typu język wulgaryzuje pojęcie krytyki, zwykłej krytyki. Nadaje krytyce wymiar niegodny europejczyka, człowieka światłego, takiego który wyszedł... ze swoich kompleksów wyszedł itd.
Wszystko co Michniewicz o Majewskim napisał pewnie jest prawdą. Majewski jawi mi się po tym tekście facetem potrafiącym radzić sobie z krewkimi piłkarzami, potrafi pełnić rolę wychowawcy, naucza młodzież dobrego wychowania, i umiejętności pracy dla drużyny, czy ogólnie dla grupy, oraz szacunku dla starszych. I chwała mu za to. Ale to nie są zalety, które predestynują go na trenera kadry Polskich kopaczy.
To są elementy, która pozwolą mu wychowywać młodzież, najlepiej tę rodzoną, albo w wykładach na jakimś uniwersytecie, że tak to najogólniej ujmę.
Od kiedy nazwisko Majewskiego pojawiło się w spierzchniętych ustach Grzegorza Lato, wiedziałam, że tak się cały ten cyrk skończy. Stefan Majewski zapytany o "trenera tymczasowego" nie mógł wyjść ze zdziwienia jak można w ogóle o czymś takim rozmawiać, a dzisiaj przyjął tę posadę? tak bezwarunkowo? I kto tutaj próbuje z nas robić balona? Antoni Piechniczek, zarządzający PZPN-em z tylnego fotela?
Mnie się chce normalnie rzygać.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
