Dlaczego Trzaskowski przegra swoją kartę? Dlatego, że przyjął strategię pychy.
Jego tekst „do hejterów” jest skrzętnie skrywaną pogardą. „Patrzcie, jakich miałem przodków! Nie to co wy gnojki”. Gdzie tam są jego osiągnięcia?
Michał Żymierski i Zygmunt Berling byli legionistami Piłsudskiego. I co z tego? Kim byli potem?
Ryszard Dobrowolski napisał najpiękniejszą pieśń Powstania Warszawskiego „Warszawskie dzieci”. I co z tego? Co robił na Stadionie X-lecia w Warszawie w czerwcu 1976 roku?
A "nasi", którzy poszli na wódę z Urbanem?
Przeszłość nie usprawiedliwia teraźniejszości. Jest wręcz jej oskarżeniem.
Patrząc na jego plakat – przedwyborczy (O! Czy mamy już kampanię wyborczą?) – widzę na nim na pierwszymi miejscu faryzeusza, który mówi „popatrzcie na mnie, jaki jestem piękny, młody, wykształcony, nie to co tamten stojący za mną w cieniu, szary, mały, jaki-taki”. Plakat ten jest jednocześnie pomówieniem i wykorzystaniem czyjegoś wizerunku, bez jego zgody, do własnych – niecnych – celów. Jakież to nędzne.
Niczego się nie uczą, nie wyciągają wniosków z przeszłości. Rasa panów.
To się nie może dobrze skończyć. Możliwe nawet, że wygra głosowanie.
Ale przegra swoją kartę. Ta fabuła jest grana od wieków.
Z ciągle takim samym – żałosnym - zakończeniem.
