Szukałem adekwatnego słowa do opisu tego zjawiska. Dziennikarka, reporterka to nie są właściwe słowa. Mógłbym przyjąć słowo kreatorka, ale ono niesie jakiś pozytywny ładunek. A w tym jednak wypadku nie ma nic pozytywnego. Może kreatoriocjonistka byłoby lepsze. Tak, bo to łączy w sobie burzenie i tworzenie w to miejsce czegoś nowego, niekoniecznie lepszego.
Pojechała więc kreatoriocjonistka do Watykanu na obchody 40 rocznicy powołania kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Po co pojechała? Aby cieszyć się radować, że Bo nas obdarzył takim Rodakiem? Ona tam pojechała na polowanie. Pojechała polować na każde słowo, na każdy gest, które mogą być użyte w walce ze znienawidzonym przez nią i jej mocodawców obozem politycznym. Jest to tak obleśne, jak przypadek seksoholika, który niezdrowo podnieca się, gdy dostanie na śniadanie dużą, ugotowaną, gorącą parówkę.
Poszła więc kreatoriocjonistka do bazyliki św. Piotra na Mszę Świętą. Czy aby po to aby w skupieniu modlić się i dziękować Bogu za naszego Wielkiego Świętego? Prawdopodobnie nie, bo byłoby jakieś echo w jej kreacjach. Ona słuchała wszystkiego co może uderzyć. No i usłyszała. Mało tego. Ona już znalazła stosowną encyklikę papieską, którą się podparła, że w Polsce jest „samowola ponad prawem”. Nie byłem na tej Eucharystii, nie słuchałem homilii, więc nie wiem czy takie słowa padły czy nie. Nie takie rzeczy widziałem i słyszałem u kreatoriocjonistów. Z tej kreacji swojej wywnioskowała, że jest to połajanka dla Prezydenta RP. Hmm, a może to jest połajanka dla kasty sędziowskiej, która łamie prawo naginając je do swoich potrzeb? Znając delikatność watykańskiej dyplomacji stawiałbym na to drugie, zdecydowanie na to drugie.
Kreatoriocjonistce było za mało udziału we Mszy Świętej, więc po mszy zadawała Prezydentowi pytanie czy aby to czy tamto. To właściwie nie były pytania a twierdzenia, które Prezydent na jej życzenie miał udowodnić. Prezydent jednak ze spokojem odpowiedział to, czego nas nauczał Święty Jan Paweł II w sprawie UE. Że mamy do niej wnieść naszą kulturę, historię, tradycję i naszą wiarę. Ja ze swej strony przypomnę, jaka była zacięta walka o to a by w preambule do konstytucji UE nie było wpisanego żadnego odniesienia do Boga. Papież Jan Paweł II interweniował w tej sprawie. Czy kreatoriocjonistka byłaby łaskawa to wspomnieć? Nie chce wspomnieć? A to szkoda...
Gdyby teraz ktoś chciał zawieść krzyż w jakiejś sali w budynku UE to byłby wściekły ryk. Gdyby jakąś salę nazwać imieniem Świętego Jana Pawła II to byłby jeden wielki hejt. W zamian tego mamy przy wejściu do budynku UE Antonio Spinellego, włoskiego komunisty marzącego o likwidacji narodów i likwidacji Kościoła. A jaka była wściekłość aby w naszej konstytucji nie było też odniesienia do Boga. A gdyby tak kreatoriocjonistce powiedzieć, że w naszej konstytucji małżeństwo to związek mężczyzny i kobiety to pewnie by się zrobiła czerwona jak burak i natychmiast wypaliła bez zawahania: „a u was Murzynów biją, aha!”.
Z tą kreacją kreatoriocjonistki to w ogóle jest przekomiczna sytuacja. Media, które reprezentuje są zdecydowanie antyklerykalne. Jeżeli już coś o klerze to zawsze w bardzo złym świetle. A już Watykan i jego hierarchowie są zepsuci do cna. Jeżeli już coś o klerze to tylko poprzez pryzmat „Kleru”. Czyli kler jest zły do szpiku kości. A tu patrz pan, pańskie przemienienie u kreatoriocjonistki. Dobry kler, dobry. Cuda panie, cuda.
Taki specyficzny udział we Mszy Świętej, jak ten naszej kreatoriocjonistki – trzeba to dobitnie podkreślić – nasuwa mi na myśl specyficznych uczestników Mszy Świętych za komuny, a szczególnie tych, którzy w godzinach swojej pracy byli jej uczestnikami za życia bł. księdza Jerzego Popiełuszki. Co oni zrozumieli z tego co tam słyszeli? Gdy padały słowa „przekażcie sobie znak pokoju” to jeden drugiemu podawali numery swoich pokojów, w których na co dzień pracowali.
