Dziecię Bieruta niejaki Jan Chyliński ( ambasador w Bonn w latach 70 tych) udziela nagle wywiadu dla RMF FM na temat swego tatusia. Snuje łzawe opowieści jaki to tatuś był serdeczny, przyjacielski, do tego sprawny polityk. Jednocześnie twierdzi, że tatuś nie mógł zapobiec represjom w czasach powojennych, uważał że wszystko co jest tworzone po wojnie w Polsce jest niezwykle pozytywne. Oczywiście był gorliwym internacjonalistą i nie współpracował z NKWD.
A faktycznie był jednym z największych zbrodniarzy komunistycznych. Już na początku wojny zwiał do ZSRR, zrzekł sie polskiego obywatelstwa, przyjął sowieckie. Współpracował z wywiadem sowieckim, współpracował z gestapo przebywając w Mińsku. Informację tę podał sam Gomółka w swoich pamiętnikach. Było to też powszechnie wiadome dla mieszkańców Mińska.
Przyczynił się do uwięzienia i śmierci tysięcy Polaków, wydał polecenie uwięzienia St. Wyszyńskiego. Odrzucił prośbę o ułaskawienie Pileckiego. Nadzorował fałszowanie wyborów w 47 roku. Po śmierci Stalina nie wykorzystał sytuacji aby złagodzić terror.
Miał liczną ochronę dowodzoną przez sowieckiego płk. F.Grzybowskiego. Trzy próby zamachu na Bieruta skończyły się fiaskiem, wszyscy zamachowcy zginęli na miejscu.
Ale za to lubił pokazywać się z dziećmi (skąd my to znamy). Na jednym ze zdjęć trzyma małą Agnieszkę Holland, na innym mały Jan Lityński wręcza mu kwiaty.
Czy już nas przygotowują do powrotu Delfinów do rządów.
Z zawodu jestem ekonomistą . Zawsze interesowałam się gospodarką i polityką. Pochodzenie oraz powojenne losy rodziny ukształtowały moją postawę wobec byłego systemu oraz oczekiwania na zmiany w naszym kraju.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
