Reżyser wychodzi z cienia?

Swego czasu napisałem o scenie politycznej, jako swego rodzaju teatrze dla gawiedzi, aby jej się wydawało, że coś od nie zależy. Zza sceny kierują wydarzeniami scenografowie i reżyserowie. Wizja ta została wzmocniona niespodziewanym argumentem.

Gromosław Czempiński zwierzył się Sakiewiczowi, że to on de facto stoi u fundamentów Platformy Obywatelskiej. Prawda to czy nie? Mój przyjaciel, parę ładnych lat ode mnie starszy, znał w czasach studenckich brata Czempińskiego. Spytałem go o Gromosława, odpowiedział mi, że już wtedy "był z niego taki figo fago"-, brat poważny, a on już wtedy w jakieś służby się bawił. Generalnie nie uważał go za człowieka poważnego. Tyle, że to niczego nie dowodzi. Czy trzeba być poważnym, żeby czegoś dokonać w polityce? Raczej nie. Aleksander Macedoński na przykład był bardzo niepoważny, kto tam wierzył, że taki młokos podbije Persję? Zresztą "niepoważność",:nie branie na serio ludzkich problemów, uczuć, pieniędzy (cudzych) to raczej kwalifikacja cenna dła służb.

Ciekawe, że Czempiński powiedział to zupełnie otwartym tekstem, jeszcze najbezczelniej w świecie dodając, że nie rozgłaszał tego, bo ludzie służb nie powinni brać udziału w polityce. Co to oznacza? Michalkiewiczowska "rozwiedka" postanowiła wyjść z cienia? Czempiński chce wyjść zza kulis na scenę? Czy to manewr osłabiający PO,  które już się wypala i trzeba postawić na nowego konia (SD) ? Dla kogo ten komunikat? Wiadomość nie zostła rozdmuchana ani na gazeta.pl, ani wp.pl, ani innym znanym portalu (poza Rzepą). Zresztą kaktus by mi na dłoni wyrósł, gdyby jakiś zdeklarowany przeciwnik PiS głosujący na PO wyciągnąl z tego jakiekolwiek wnioski. Wyborcy PiS wiedzą swoje. Może jest więc to pogrożenie palcem PO, żeby nie byli zbyt samodzielni. Czyżby Tusk zawalając sprawę ustawy medialnej zrobił zbyt wielu ludzi w  konia? Aj, analizuję tę wiadomość,  jak by ukazał się nie w prasie wolnego kraju, tylko powiedzmy w Trybunie Ludu. Z drugiej strony to wiadomość w takim stylu (Trybuny Ludu), wypuszczona przez człowieka, dla którego  nie tylko "język służy ukryciu myśli", ale także wywołaniu odpowiedniego efektu. Pytanie - jakiego.