KDT broni się jeszcze

Kupcy z KDT psotanowili bronić się. Brawo - wreszcie w Polsce ktoś postawił się władzy z sensownego powodu. Jest ochrona, jest gaz, są barykady i przede wszystkim zdesperowani ludzie, którzy bronią swoich interesów. Wszystko w samym centrum miasta, koło najważniejszego dworca i koło największej stacji metra, u stóp Pałacu Kultury.

Miasto postanowiło wymanewrować ludzi z hali obiecując im gruszkina wierzbie i obietnicy oczywiście nie wypełniając. Można się domyślać, że lokalizacja, którą im obiecano, została już nieoficjalnie zaplepana dla kogoś z grubszym portfelem na łapówki. Politycy PO, którzy za tym stali (najbardziej odpowiedzialna jest Hanna Gronkiewicz -Waltz, jako prezydent stolicy, na drugi miejscu burmistrz dzielnicy Śródmieście, Wojciech Bartelski, były członek URP (!), współzałożyciel stowarzyszenie Koliber (!!!)  ) najprawdopodobniej nie spodziewali się takiego obrotu sprawy. Swoją drogą, ciekawe jaką drogę przeszedł były sekretarz generalny UPR, żeby dać najlepszą lokalizację w mieście pod ośrodek kultury dla lewaków i przyłożyć rękę do wyrzucania drobnych kupców z centrum miasta.

W Polsce opór wobec prawomocnych postanowień władz ma długą tradycję i zwykle spotyka się z przychylnym stanowiskiem opinii publicznej. Media, jak wiadomo, raczej stoją po stronie PO, ale protest w samym centrum Warszawy nie da się przemilczeć. Wydarzenia te mogą być początkiem końca rządów PO w Warszawie. Mogą, ale wcale nie muszą. Wszystko zależy od tego, jak sprawa zostanie medialnie rozegrana przez PO i PiS. Warto pamiętać, że to socjalista Lech Kaczyński zezwolił na budowę KDT. PiS jest więc naturalnym sojusznikiem zbuntowanych kupców.  PO zaś może postawić na takie hasła, jak ład architektoniczny, praworządność. Pytanie, czy wyborcy PO to kupią.

Ciekawie robi się na tym świecie: konserwatywni liberałowie wyrzucają kupców z centrum miasta, żeby wybudować na miejscu ich stanowisk pracy Centrum Sztuki Nowoczesnej, które ze sztuką niewiele najpewniej będzie miało wspólnego, nie mówiąc o konserwatyźmie czy kapitaliźmie, a ich obrońcą może stać się lewicujący prezydent, co to pisał prace naukowe opierając się na Marksie i Leinie, specjalista od prawa pracy.