Dwadzieścia pięc lat temu na ulicy przed salonem kinowym Grand w Sztokholmie zamordowano Olafa Palme, ówczesnego premiera Szwecji. Morderstwo do dzisiaj nie zostało wyjaśnione…
Rocznica ta zdaje się przejśc w polskich mediach bez echa, choc może nie powinna, chocby ze wzgledu na język i gąszcze spekulacji na temat katastrof, zamachów, knowań, złej woli i głosów róznorakich, podszeptujących niejedno świństewko…
Nie wyobrażam sobie, że ktoś tutaj mógłby morderstwo premiera skwitowac słowami, że mu się należało lub też, że za zamachem stoją żydzi, komuniści, Rosjanie, Niemcy, czy też kosmici… Zmarłym należy się szacunek!
Przede wszystkim zaś szacunek należy się każdemu człowiekowi. Nam wszystkim. Oby ta rocznica skłaniała do refleksji nad naszą przemijalnością, ludzką omylnością oraz tym, że nie warto się nawzajem szkalowac i szargac dobrego imienia bliźniego. Potrzeba nam wszystkim pokory.
I tego nam wszystkim życzę.
