Trudno nazwać go pałacykiem myśliwskim, bo jest wielki jak zamek. Stoi wśród lasów na totalnym odludziu, nad rzeczką Słopicą wpadającą do Drawy, która jest prawym dopływem Noteci. Najbliższe większe miejscowości to Wałcz ma wschodzie i Stargard na zachodzie. W Rzeszy Niemieckiej nazywanej w czasach budowy pałacu (1922 – 1930) Republiką Weimarską miejscowości te miały inne nazwy ale do każdej z nich jest kilkadziesiąt kilometrów.
Właściciel okolicznych ziem i pałacu Jakub Virigens von Arnim, który zbudował go nie byle jak ale według określonego projektu w stylu neorenesansu niemieckiego, z czerwonej cegły. Musiał mieć nie tylko dużą fortunę lecz jeszcze większy upór i determinację. żeby kontynuować budowę mimo niepewnych czasów. Wyzwanie logistyczne było ogromne i budowa wlokła się 8 lat i 8 zim, w które trzeba było ją mocno ograniczać. Utrudnienia występowały także podczas jesiennych deszczy i wiosennych roztopów, niezależnie od tego czy transportowano cegły ciężarówkami, czy furmankami. Być może do przewlekłości budowy przyczyniła się szalejąca inflacja i niestabilna sytuacja polityczna, nikt nie wiedział wtedy co się stanie i czy Rzesza nie rozsypie się na kilkadziesiąt państewek.
Obecnie w pałacu znajduje się Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla dzieci z upośledzeniem umysłowym
Komentarze