20 marca tego roku sekretarz prasowy Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej Aleksander Juszczenko (skądinąd nie za bardzo rosyjskie nazwisko, ani kojarzące się z komunistami :) poinformował o tragicznym wydarzeniu – znienacka na atak serca umarł znany deputowany do parlamentu rosyjskiego z ramienia tej kompartii – Iljuchin Wiktor.
Polakom znany był ze swej wieloletniej i nieprzejednanej walki w imię „prawdy katyńskiej”, tzn. jej wersji tzw. "1941" (niemieckie sprawstwo). Ostatni swój „bój” o tą „prawdę”, a tym samym o dobre imię Największego Humanisty, przyjaciela wszystkich dzieci Generalissimusa Stalina, pracowitych mirotworców [= paecemaker] z NKVD i jego imperium stoczył 26 listopada 2010 na posiedzeniu Dumy Państwowej Rosyjskiej Federacji zajmującej się potępieniem tej sowieckiej zbrodni. Pisaliśmy o tym na gorąco w notce
„Prometeizm czyli Рабочий Университет им. Хлебникова”
„Bój” to był ostatni i przegrany jak całe jego życie poświęcone sprawie tak budzącej we mnie odrazę, że mi nawet żal jego nie jest.
Mój mądry i przenikliwy rosyjski przyjaciel, zresztą również prokurator, napisał m.in. o nim następujące słowa :
„Szanowny Witku,
Moja rada: niech pan usunie z kręgu swoich rozmówców ludzi typu Jurija Muchina, Wiktora Iljuchina, Jurija Żukowa [inny „wybitny” Żuków – przyp. tłum.] i im podobnych.Ci towarzysze nie mogą pogodzić się, że zmarnowali życie!"
"Уважаемый Витек!
Мой совет: исключите из круга общения господ типа Юрия Мухина, Виктора Илюхина, Юрия Жукова и им подобных. Эти товарищи не могут смириться, что их жизнь прошла бесполезно!"
„Witek, niech pan spróbuje postawić się na miejscu Jurija Żukowa. On przy sowieckiej władzy miał wszystko: dobrą pracę, pensję i inne ulgi i przywileje. A Komitet Centralny Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego żądał od niego jednego: „naukowej pracy” udowadniającej słuszność polityki Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego.
Jasne, że trzeba było kłamać, przeinaczać, fałszować. Tak i przeszło mu życie. Czy on zgodzi się z nawet żelaznymi dowodami, że wszystkie jego prace funta kłaków nie są warte. Oczywiście, że nie. Tak więc próbuje się tłumaczyć nowymi kłamstwami."
"Витек, попытайтесь поставить себя на место Юрия Жукова. Он при советской власти имел всё: хорошую работу, зарплату и прочие льготы и привилегии. А ЦК КПСС требовал от него одного: "научных трудов". доказывающих правильность политики КПСС.
Ясно же, что приходилось врать, изворачиваться, фальсифицироваться. Так и прошла его жизнь. Неужели он согласится даже с железными доводами о том, что все его труды коту под хвост?! Конечно, нет! Вот он и пытается оправдываться новой ложью”.
Ale w tym tekście chciałbym poruszyć inny motyw jego życiowej działalności. Właściwie i śmierci. Otóż lider rosyjskich komunistów Ziuganow żąda powołania komisji w sprawie nagłej śmierci Iljuchina. Wątpliwym jest dla niego fakt śmierci „zdrowego, w pełni sił aktywisty” (64 lata). Pyta dlaczego wezwana przez rodzinę karetka pogotowia jechała tak długo?
Лидер КПРФ Геннадий Зюганов планирует создать комиссию по расследованию причин смерти Виктора Илюхина. "Надо создать комиссию в Госдуме и разобраться со всем этим. Я сегодня разговаривал с руководством (палаты), мы назначили заместителя председателя думы Ивана Мельникова возглавлять эту комиссию. Я настаиваю, чтобы расследование было тщательным и обстоятельным. Мы обязаны установить правду", - заявил Зюганов.
Глава компартии подчеркнул, что, по его наблюдениям, у покойного илюхина было хорошее здоровье. "Ушел он совершенно безвременно. Мы с ним встречались накануне, никаких признаков болезни не было. Тем более он на сердце никогда не жаловался. Поэтому я настаиваю на том, чтобы расследовали самым щепетильным и тщательным образом".
Зюганов подозревает, что здоровый человек, каким был Илюхин, "в одночасье ушел из жизни" не просто так. "Мне непонятно, почему здоровый человек в одночасье ушел из жизни, а с другой стороны, почему так долго ехала скорая помощь. Что эта за скорая, которая никак доехать не может?" - поинтересовался лидер российских коммунистов.
Dlaczego komunista tak żałuje innego komunisty ? Przyzwyczaili oni nas raczej w myśl wiersza: „Komunista by się dostać na wspomnianą listę,
Musiał być zabity przez innego komunistę.
Materializm dialektyczny na nowość się wybił
Udowadnia naukowo co by było gdyby..”
Może jest w coś na rzeczy w drugim, oprócz obrony czci imienia towarzysza Stalina, hobby (może manii) życiowej towarzysza Iljuchina – podobało mu się bardzo występować z najgorszymi oskarżeniami wobec każdego prezydenta swojego państwa.
4.11.1991 oskarżył publicznie i urzędowo ówcześnie urzędującego prezydenta ZSRR Michaiła Gorbaczowa z art. 64 Kodeksu Karnego czyli o zdradę państwa.
Wyrzucili go za to z prokuratury, ale za to dostał posadę w organie wszystkich łączących się proletariuszy czyli gazecie „PRAVDA”.
Podczas niekonstytucyjnego puczu Janajewa w 1991 r. (taka nieudolna próba powtórzenia największego sukcesu życiowego TW „Wolskiego”) stanął po stronie zamachowców, ale za to podczas kryzysu prezydent Jelcyn – Rada Najwyższa (wybrana jeszcze w ZSRR ) 2 lata później, w 1993 roku czynnie wystąpił przeciw urzędującemu prezydentowi Rosji.
Mimo tego (taki był tyran ten
ówczesny prezydent) został w grudniu tego roku parlamentarzystą (wiadomo z jakiej partii) i usilnie starał się doprowadzić do impeachmentu Borysa Nikołajewicza Jelcina. Nie udało mu się oczywiście.
Niedawno 10.02 br. na zorganizowanym przy jego współudziale Wszechrosyjskim Oficerskim Trybunale Wojskowym ds. destrukcyjnej działalności W.Putina wystąpił z oskarżycielską mową wobec byłego prezydenta, a obecnego premiera Rosji, którą zaczął tak:
"Szanowni bojowi towarzysze,
Уважаемые боевые товарищи!
Po czym oskarżył Putina o wszelkie możliwe i niemożliwe grzechy, nie wiem czy zgodnie ze starą czerwoną świecką tradycją, wspomniał o szpiegostwie na rzecz japońskiego lub kostarykańskiego wywiadu, bo mi się nie chciało czytać.
W każdym razie Trybunał Wojenny uznał za wrogą działalność Putina i stwierdził, że jego dalsza działalność państwowa musi się jak najszybciej zakończyć i zostać osądzona dokładnie.
Приговор военного трибунала Общероссийского офицерского собрания
г. Москва 10 февраля 2011
П О С Т А Н О В И Л:
- Деятельность Путина Владимира Владимировича, бывшего президента Российской Федерации, бывшего Верховного Главнокомандующего Вооруженными Силами, ныне Председателя Правительства России, в сфере обеспечения обороны страны признать несовместимой с национальными интересами, как носящую осознанно враждебный характер и причинившую невосполнимый ущерб внешней безопасности Российской Федерации.
- Считать невозможным дальнейшее пребывание В.В.Путина на государственной службе, а его деятельность подлежит тщательному расследованию правоохранительными органами РФ и дальнейшей судебно-правовой оценке.
- Решение трибунала довести до сведения действующего Президента РФ, военнослужащих армии и флота, всех граждан Российской Федерации.
Председатель: Е.И. Копышев, генерал-майор
Члены:
В.А. Попович, контр-адмирал
В.М. Усов, полковник
10 февраля 2011 года в Москве по решению Общероссийского офицерского собрания состоялся военный трибунал по рассмотрению разрушительной деятельности Путина В.В.
Sekretarz Komitetu Centralnego Kompartii Rosyjskiej Federacji tow.Obuchow oznajmił, że kierownictwo partii będzie nalegać na przeprowadzeniu niezależnej ekspertyzy sądowej w celu ustalenia prawdziwej przyczynu nagłej śmierci Iljuchina. „On nigdy nie skarżył się na serce i my uważamy za dziwne jego tak szybkie odejście z tego świata”.
Секретарь ЦК КПРФ, депутат Госдумы Сергей Обухов заявил, что руководство КПРФ будет настаивать на проведении независимой медицинской экспертизы по установлению причины скоропостижной смерти В. И. Илюхина: „Он никогда не жаловался на сердце, и мы считаем странным его столь внезапный уход из жизни”.
- A jakże, a jakże! – przerwał mu K. odejmując chustkę od twarzy. – Jak tylko na pana spojrzałem, od razu domyśliłem się, że to pan! – przy tych słowach zatrząsł się od szlochu i zaczął wykrzykiwać:
– Cóż za nieszczęście, nieprawdaż? Co to się na tym świecie wyprawia!
– Tramwaj? – szeptem zapytał P.
– Na amen! – krzyknął K. i potoki łez popłynęły mu spod binokli. – Na amen! Widziałem na własne oczy! Może mi pan wierzyć – raz – i leci głowa! Prawa noga – chrust, i na pół! Lewa – chrust, i na pół! Oto do czego doprowadziły te tramwaje! – i nie mogąc się najwidoczniej opanować wstrząsany łkaniem K. wparł nos w ścianę obok lustra.
Wujaszek był szczerze wzruszony zachowaniem nieznajomego. ,,A mówią, że w naszych czasach nikt się już niczym nie przejmuje!” – pomyślał P. czując, że jemu samemu również zbiera się na płacz. Ale jednocześnie nieprzyjemna chmurka osnuła mu duszę i natychmiast przez głowę prześlizgnęła się jak żmijka myśl – czy też ten tak serdeczny człowiek nie zameldował się już aby w mieszkaniu nieboszczyka? Zdarzały się podobne wypadki...
- Как же, как же, -- перебил К., отнимая платок от лица. – Я как только глянул на вас, догадался, что это вы! -- тут он затрясся от слез и начал вскрикивать: -- Горе-то, а? Ведь это что ж такое делается? А?
-- Трамваем задавило? -- шепотом спросил П.
-- Начисто, -- крикнул К., и слезы побежали у него из-под пенсне потоками, -- начисто! Я был свидетелем. Верите -- раз! Голова -- прочь! Правая нога -- хрусть, пополам! Левая -- хрусть, пополам!Вот до чего эти трамваи доводят! -- и, будучи, видимо, не в силах сдержать себя, К. клюнул носом в стену рядом с зеркалом и стал содрогаться в рыданиях.
Дядя был искренне поражен поведением неизвестного. "Вот, говорят, не бывает в наш век сердечных людей!" -- подумал он, чувствуя, что у него самого начинают чесаться глаза. Однако в то же время неприятное облачко набежало на его душу, и тут же мелькнула змейкой мысль о том, что не прописался ли этот сердечный человек уже в квартире покойного, ибо и такие примеры в жизни бывали.
Wybrał fragmenty, opracował, przetłumaczył i skomentował :
Witek
"Империализм - зло и глупость. Он вредит интересам народа России. (...)
"На Украине произошло народное восстание против коррумпированной и воровской власти. Ядром этого восстания были Киев и западные области страны, но его поддержала (молчаливо) и большая часть юго-востока, иначе бы сейчас Янукович не проводил странных пресс-конференций в Ростове-на-Дону. На эту тему есть политическое заявление партии, которую я возглавляю. У народа есть право на восстание в условиях, когда другие политические методы борьбы исчерпаны. Не буду долго рассусоливать. Два примера о том, что такое "власть Януковича": а) сын Януковича, бывший стоматологом, стремительно превратился в долларового миллиардера. Что может ещё лучше иллюстрировать чудовищную коррупцию? б) Премьер-министр Азаров, из-за которого во многом и начался «Майдан", долго втирал всем про ужасный Запад, иностранное влияние и "гей-ропу", а сам после отставки, быстро свалил жить в Австрию, где у его семьи поместье и банковские счета. Что может лучше иллюстрировать чудовищное лицемерие? Хоть ты из Донецка, хоть ты из Львова - нормальный человек понимает, что такую власть надо менять. Вор Янукович решил, что тех, кто им недоволен, надо бить по голове. А потом решил, что в них надо стрелять. Вот и оказался в Ростове. (...)
"Oczywiście, że są między naszymi krajami i drażliwe tematy ale o nich jest głośno i trwa taki jakby wyścig, kto komu bardziej dokopie. Uważam, że dużo lepsza jest rozmowa na zasadzie - owszem, to i tamto się wydarzyło ale i wydarzyło się też to i to. Po prostu na samych konfliktach pokoju się nie zbuduje, trzeba pokazywać też i to, że możemy razem coś pozytywnego zdziałać, że są sprawy które potrafią nas łączyć, że między nami była nie tylko nienawiść i krzywdy. Mamy momenty w historii które Rosjan i Polaków zbliżają, mamy i takie które dzielą. O tych drugich mówi się dużo, o tych pierwszych prawie nic. Stawia się pomnik najeźdźcom z Armii Czerwonej, a nie honoruje się rosyjskich żołnierzy sojuszniczych, ginących w obronie niepodległej Polski i niepodległej białej Rosji. " PSZCZELARZ http://bezwodkinierazbieriosz.salon24.pl/283223,kaukaskie-termopile-6tej-kompanii-6#comment_4049311 **************************************************** *******************************************************
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka