Sądowe RODO–jak zgubić 30 kart, wysłać cudze i jeszcze straszyć więzieniem za sądowe błędy

Dostałam od sądu cywilnego cudze dokumenty. Ale to dopiero początek tej historii!

Sąd wezwał mnie do ich zwrotu w ciągu 3 dni i ostrzegł, że jeśli tego nie zrobię albo ujawnię cudze dane — grozi mi nawet do 2 lat więzienia. Co mówi artykuł? Kto ujawnił te dane mi? Chyba sąd, który teraz zastrasza mnie?  https://lexlege.pl/ochr-danych-osob/art-107/

Ale… to jeszcze nic!

Gdzie się podziały tamte załączniki?

Na początku mojej  sprawy w tymże sądzie, w tymże wydziale,  zginęły moje własne załączniki — aż 30 kart, złożone wraz z 3 stronnicowym ODWOŁANIEM, które powinny leżeć w aktach mojej sprawy. I co? I nic! Zero wyjaśnień, zero odpowiedzialności. Zero reakcji sądu, że ich brak, choć jak wół są wypisane na stronie 3 pisma ( jako 14 pozycji- łącznie stanowiących 30 kart sądowych)  i  na pierwszej 1 stronie pisma że zostały przyjęte! Jak to sędzia zabrał się do roboty mając 3 strony pisma i nie zauważył braku 14 pozycji ? Nie zareagował gdzie są? Powinny być wpięte w aktach i wynika to z akt!

Więzienie nie dla każdego

Tylko po blisko 5 latach procesu straszenie mnie więzieniem? Czy za te 30 kart już ktoś siedział? 

Przecież to sąd naruszył cudzą prywatność i RODO, w tym moje 30 kart dokumentów zniknęło z akt.

Nie wiadomo, gdzie są — może przez pomyłkę wysłali je komuś innemu, tak jak mnie włożyli cudze papiery.

A może otworzyli okno, był przeciąg i wszystko się pomieszało…

Tylko w takim razie gdzie wywiało z sądu moje 30 kart?

Znaczek lub dojazd

A znaczek na zwrot tego, co sami mi pomylili?

Albo chociaż bilet, żeby pojechać i oddać to osobiście?

Nic z tego. Sąd uznał, że to mój koszt.

Odpowiedzialność za sądowe RODO

Czy za zaginięcie 30 stron w aktach sądowych nie powinna być jakaś odpowiedzialność?

Kiedy w sądzie badają już nie fakty, tylko Twoją cierpliwość…

Kiedy sprawiedliwość staje się farsą!

A jaka kara za te 30 kart?

Za tyle papierów to chyba coś poważnego… ????

I to nadal nie koniec!

Biegły sądowy z tytułem profesora wystawił rachunek, w którym wykazał rozmowę z moją nieżyjącą matką.

Tak, dobrze czytacie — z osobą, która od lat nie żyje.

A sąd? Ten rachunek zatwierdził i zapłacił, jakby wszystko było w najlepszym porządku.

Ja? Ja nie jestem zadowolona z takiego sądu, co płaci z budżetu … za to, co nie istnieje.

Na koniec — sąd najpierw zgubił moje dokumenty, potem wysłał mi cudze, a teraz wzywa do ich zwrotu w 3 dni i straszy więzieniem, jeśli coś z tymi cudzymi danymi pójdzie nie tak.

Za błąd, który popełnił… sąd. I kto tu odwraca kota ogonem?

Tego art. 107 o ochronie danych to chyba w pierwszej kolejności powinni bać się pracownicy sądu, a nie ja.

Bo ja niczego nie ukradłam — ja to dostałam. Mogę jedynie zadbać o to. 

A czy odpowiedzialność za te błędy nie powinna obejmować także sędziego prowadzącego sprawę, który to wszystko nadzorował i w którym rękach są te akta? Bo on również ponosi odpowiedzialność za to, co dzieje się z dokumentami w jego sprawie. Co to nie widzi czego brak? Czy sam usuwa z akt załączniki złożone jako dowody w danej sprawie?

Czy nie byłoby zwyczajnie ludzkie i kulturalne, żeby sąd zamiast grozić mi więzieniem, po prostu grzecznie poprosił, żebym zechciała tych danych przez chwilę przypilnować — dopóki sam nie nauczy się ich pilnować lepiej?