Co tam pederaści (ciwd); na 1-ce lecą właśnie Krzyżacy

Krzyżacy (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krzyżacy
Gatunek: historyczny
raj produkcjiPolskaJęzykpolski

Główne role
Grażyna Staniszewska
Urszula Modrzyńska
Mieczysław Kalenik
Aleksander FogielData premiery15 lipca 1960 (w 550 rocznicę bitwy pod Grunwaldem)Czas trwania166 min.ProdukcjaReżyseriaAleksander Ford; II reżyser: Karol Chodura, Zbigniew KuźmińskiScenariuszJerzy Stefan Stawiński
Aleksander Ford na podstawie powieści Henryka SienkiewiczaMuzykaKazimierz SerockiZdjęciaMieczysław JahodaScenografiaRoman MannKostiumyLech Zahorski
Michelle ZahorskaCharakteryzacjaJan DobrackiMontażMirosława Garlicka
Alina FaflikProdukcjaZespół Filmowy StudioAtelierWytwórnia Filmów Fabularnych w ŁodziOd latSzablon:Od lat\Krzyżacy na FilmPolski.pl Krzyżacy na IMDbKrzyżacy – polski film historyczny z 1960 r. oparty na powieści Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem. Wbrew powszechnemu poglądowi nie jest to pierwszy polski film kolorowy. Pierwsza była Przygoda na Mariensztacie z 1953 roku. Akcja filmu toczy się na przełomie XIV i XV wieku. Główne wątki opowieści to:

wątek polityczno-historyczny – konflikt polsko-krzyżacki i wielka wojna w 1410 roku z Krzyżakami.
wątek romansowy – miłość Danusi Jurandówny i Zbyszka z Bogdańca oraz miłość Jagienki Zychówny do tego samego mężczyzny
historia Juranda ze Spychowa

Za najsłynniejszą scenę filmu uważa się bitwę pod Grunwaldem – wielki obraz batalistyczny w finale.

Film ten miał największą widownię w historii polskiej kinematografii – 32 315 695 widzów, czyli więcej niż liczba ludności Polski w 1960 roku (29 776 000).

Spis treści

[ukryj]

//<![CDATA[ if (window.showTocToggle) { var tocShowText = "pokaż"; var tocHideText = "ukryj"; showTocToggle(); } //]]>

Informacje dodatkowe [edytuj]

Pierwsze ujęcia sfilmowano w dniu 3 sierpnia 1959. Była to scena nocnego polowania Zbyszka z Bogdańca na niedźwiedzia.
Ostatnim nagranym ujęciem była scena wyginania topora podczas przyjęcia na zamku u Wielkiego Mistrza Krzyżackiego.
W jednym ze skeczy Monty Pythona o chorobie Henry'ego Thripshawa wykorzystano sceny z "Krzyżaków", choć napis na początku jednej ze scen głosi "Syria 1203"^[1].
Podczas realizacji filmu Mieczysław Kalenik złamał sobie nogę, ale aby nie zakłócać harmonogramu zdjęciowego, uczestniczył w zdjęciach z nogą w gipsie, co skrzętnie maskowano.
W filmie występuje postać, której nie ma w powieści Sienkiewicza. Jest to brat królewski, książę Lingwen-Semen Olgierdowicz, książę mścisławski i przejściowo Nowogrodu Wielkiego, a pod Grunwaldem dowodzący także słynnymi pułkami smoleńskimi. Sienkiewicz nie pisał o nim, ponieważ w XIX wieku nie wiedziano w ogóle, że Lingwen brał udział w słynnej bitwie.
W scenie przed bitwą, gdy król naradza się z innymi w namiocie, ma na sobie złoty pas w wieże. Po wyjściu z namiotu już go nie ma, lecz gdy do niego wraca, ma go z powrotem.
Po bitwie, gdy rycerze rzucają pod nogi króla sztandary, dwóch rycerzy kładzie przed nim ciało Ulricha von Jungingena na noszach, on mówi: "Oto jest ten, który jeszcze dziś rano mienił się być większym niż wszyscy mocarze". Po tych słowach Jungingena już nie ma, bo sekwencja rzucania sztandarów została powtórzona.
Gród Juranda wybudowano dla potrzeb filmu na jeziorze Jamertal. Bitwę grunwaldzką nakręcono na polach między wsiami Rywałd i Kolincz pod Starogardem Gdańskim, a samobójstwo Zygfryda de Loewe – na pagórkach nad Jeziorem Godziszewskim.
W słynnej scenie, w której posłowie krzyżaccy ofiarują Jagielle dwa nagie miecze, król krzyżuje je siedząc w rzeczywistości na "koźle" wypożyczonym z sali gimnastycznej jednej z pobliskich szkół. Emil Karewicz miał pierwotnie siedzieć w tej scenie na koniu, lecz szczęk krzyżowanych mieczy sprawiał, że zwierzę się płoszyło. Dzięki temu, że postać króla trzeba było w tej sytuacji filmować od dołu, powstał jeden z najbardziej pamiętnych obrazów z tego filmu.

Film a rzeczywistość historyczna [edytuj]

Obraz bitwy pod Grunwaldem przedstawiony w filmie odbiega w kilku punktach od faktycznego przebiegu wydarzeń historycznych:

Zastosowanie przez Krzyżaków "wilczych dołów" jest mało prawdopodobne. Obie armie przybyły na pole bitwy dopiero rankiem 15 lipca 1410 r. i dla obu stron spotkanie z siłami przeciwnika było zaskoczeniem. Krzyżacy nie mieli po prostu dość czasu na przygotowanie tego rodzaju zasadzki^[2].
Film sugeruje iż armię krzyżacką wspierała znaczna ilość "gości zakonu", czyli rycerzy przybyłych z Europy Zachodniej. Tymczasem pod Grunwald przybyło na pomoc Zakonowi znacznie mniej takich rycerzy niż w poprzednich latach (np. wyprawach na Litwę przed przyjęciem przez nią chrztu) i było to rycerstwo głównie, choć nie jedynie, z krajów niemieckojęzycznych^[2].
W składzie wojsk Unii Jagiellońskiej nie było oddziałów piechoty sformowanych jako odrębnych jednostek taktycznych i organizacyjnych^[2].
Wielka chorągiew Ziemi Krakowskiej upadła wprawdzie w pewnym momencie bitwy na ziemię, lecz nie ma dowodów, że, jak to przedstawiono w filmie, znalazła się na dłuższy czas w rękach Krzyżaków^[2].