Sir Alex Ferguson trenerem roku

Dziś agencje doniosły, że najlepszym menedżerem mijającego roku został trener piłkarzy Manchester United sir Alex Ferguson. W plebiscycie, w którym głosowali dziennikarze zrzeszeni w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Prasy Sportowej (AIPS), wzięło udział 9100 dziennikarzy prasy, radia, telewizji i mediów elektronicznych. SAF tak to skomentował: "To zawsze przyjemność otrzymać nagrodę. Z tej okazji chciałbym podziękować wszystkim, którzy oddali głos właśnie na mnie".

Sir Alex Ferguson jest najlepszym menedżerem w historii angielskiego futbolu. Dziewięciokrotnie Manchester United pod jego wodzą sięgnął po tytuł mistrzowski, pięć razy Puchar Anglii, dwa puchary Ligi Angielskiej, Puchar Zdobywców Pucharów (1991), Ligę Mistrzów w 1999 roku, Klubowy Puchar Świata (1999) oraz Superpuchar Europy. Jest on także jedynym menedżerem, który zdobył tytuł trzy razy z rzędu z tym samym klubem w sezonie 1998/1999, 1999/2000 i 2001/2002. 6 listopada 1986 roku zastąpił na stanowisku trenera Manchester United Rona Atkinsona i od tamtego czasu związany jest nieustannie z "Czerwonymi Diabłami".

Cieszy to tym bardziej, że 66-letni SAF na razie ani myśli o opuszczeniu klubu z Manchesteru, choć już kilka lata temu poważnie się nad tym zastanawiał. Nie przesłania tego wydarzenia nawet wczorajsza porażka Diabłów z Młotami na wyjeździe. SAF tak skomentował tę porażkę: "Zostaliśmy pokonani przez lepszą drużynę – tak uważam. Nie osiągnęliśmy dzisiaj swojego normalnego poziomu gry. West Ham był zdeterminowany i dobrze umotywowany do walki z nami, co sprawiło nam wiele problemów. Nikogo jednak nie winię. Piłkarze to ludzkie istoty i nikt nie oczekuje, że będą perfekcyjni przez cały czas. Świetny występ zanotowaliśmy ostatnio przeciwko Sunderlandowi a dzisiaj przeżyliśmy niestety rozczarowanie. Strasznie się dzisiaj męczyliśmy. West Ham grał bardzo agresywnie, zawsze byli przy nas, atakowali wszędzie. Najpierw przejęliśmy szybko prowadzenie, potem Ronaldo przestrzelił karnego. Kiedy traci się takie okazje, od razu widać, że drużyna nie jest w najlepszej formie."

Wiele można by pisać o trenerze Czerwonych Diabłów. Mnie spodobała się jedna z ostatnich anegdot, przytoczonych przez Patrice'a Evrę, który powiedział, że jak w eliminacjach do Euro 2008 Szkocja pokonała Francję, to SAF cały tydzień nucił reprezentantowi Francji Marsyliankę. Wiele można by przytaczać historii, porównywać do innych wielkich trenerów Diabłów jak choćby sir Boby Charlton. Dla mnie SAF jest w tej chwili osobą godną szacunku i naśladowania. Jego charyzma i wczucie się w wiele ról, pokazują, że jak trzeba to potrafi zmotywować swoich piłkarzy w szatni (taki ojcowski rzut korkiem w twarz Beckhama:) albo pomoc Ronaldo, kiedy w meczu Portugalia-Anglia sprowokował Rooneya i ten dostał czerwoną kartkę, potrafił umotywować młodego Portugalczyka i nakłonić do pozostania w szeregach MU a także pogodzić go z Wazzą.

Kończąc, warto dodać również, że statut klubu MU zakłada, że menedżer klubu jest zarazem członkiem zarządu i właścicielem dość pokaźnej sumy udziałów MU. Takie rozwiązanie pozwala podchodzić do klubu w sposób rzetelny i z głową. To nie to samo co w większości innych klubów, kiedy trenerzy przychodzą i odchodzą. W MU jest inaczej, rzec by się chciało - odpowiedzialnie za drużynę, za pozyskiwanie talentów i za sposobienie wychowanków, za ochronę zawodników a także za przychody firmy. Słowem, SAF jest jednym z nielicznych trenerów, których cenię za ich pracę i zaangażowanie.

Because we are United