Wczoraj miałem w ręku książkę Urlicha Becka i Edgara Grande'a pt. "Europa kosmopolityczna. Społeczeństwo i polityka w drugiej ponowoczesności". Beck jako jeden z najbardziej znanych filozofów europejskich proponuje projekt Europy odmiennej ale równocześnie kontrolowanej i poddanej interwencjom różnego rodzaju komisji. Książkę wydano w roku 2004.
W roku 2011 mamy kryzys. Olej napędowy jest droższy niż benzyna. Nad Polską dług publiczny zatacza coraz większe kręgi. Mimo to, z expose premiera nie ma wyraźnyxh sygnałów jak głęboko zreformować wiele dziedzin życia. Trwanie Polski zdaje się być najgorszym rozwiązaniem ale nic innego na horyzoncie nie widać.
Wobec powyższego dziś dowiadujemy się, że KE chce ingerować w budżety krajowe. Barosso tłumaczy to koniecznością zachowania wspólnej waluty. Oponenci mówią, że jest to zbędne, i że lepiej reformowac rynek pracy i zwlaczać mafię we Włoszech czy Grecji.
Po mojemu jest to racjonalne wyjście. Ale kto przeczytał "Gomorrę" Roberto Saviano ten wie, że trudno będzie tę mafię wysadzić z siodła. Kto zna trochę kulturę Grecji, bywa w tym kraju i zna mentalność społeczeństwa greckiego ten wie, że trudno nakłonić ich do reform. To jednej strony. Z drugiej zaś, wyobraźmy sobie sytuację, kiedy unijny komisarz przyjeżdża i wskazuje komu zabrać a komu dać w budżecie krajowym?!!
Nie wiem czy to jest realne, ale nie takie pomysły "zjednoczenia" w UE już przechodziły. Czeka nas raczej czas "egoizmu" państwowego i chronienia swych interesów niż łaskawe pochylanie się nad nieudolnymi rządami w krajach, które są nad progiem bankructwa i niewydolności finansowej.
Słowem zbliża się czas przesilenia, który zdecyduje czy Europa solidarna to Europa ratująca swą "spójność" za wszelką cenę, twór niewydolny, czy taki, który "rozumie", że bez narodowych uregulowań nie ma sensu w niego inwestować i rozmontowywać wewnątrzkrajowe polityki, które prowadzone na własną rękę pozwalają na zachowanie suwerenności a może i nawet podmiotowości?
I na koniec cytat ze wstępu do "Europy kosmopolitycznej":
Nie ma wątpliowści, że UE umacnia Polskę, zarówno rząd, jak obywateli, i nie ogranicza polskiej suwerenności, lecz ją wzbogaca.
I tu moje pytanie: o co zostaliśmy wzbogaceni przez te siedem lat w Polsce?
