"...Było to w kolejnym Dobrym Roku, było to w roku wyborów. Gorodopolis tonęło w mardzaliach, a cały kraj wzmógł wszystko co mógł, by demokracji stało się zadość. Na wielkim rusztowaniu, pośrodku największego placu, między Miejską Robostradą, handlowym centrum Złota Góra a Pałacem Ludów, stanęła największa trybuna, z której Gubernator często do ludów przemawiał. Ludy zawsze słuchały. We wzruszenie wbijała je gubernatorska sylwetka oraz jego skromny wzrost i przerzedzone siwe uwłosienie. Jakże pasowały do jego wrodzonej skromności!..."
Tak zaczyna się powieść "Demokrator", wydana chwilę temu przez naszego kolegę salonowicza, dziennikarza i pisarza Piotra Goćka. Dla mnie to wydarzenie szczególne. Z dwóch powodów. Po pierwsze jako fan SF od dłuższego czasu unikałem polskich autorów, którzy w swojej masie popadli w nadmierną powtarzalność wątków i pomysłów, a powieść pana Piotra jest prawdziwie oryginalna. Po drugie zostałem poproszony (ja i inni rysownicy) o wykonanie do powieści ilustracji. Nie znajdziecie ich w samej powieści (no może kiedyś, przy kolejnych wydaniach), będą dostępne na stronie poświęconej książce (jeszcze w budowie).
Książka, w której, co mi nadzwyczaj miłe, odnaleźć można sowiecko-rosyjskie klimaty "Wielkiego Guslaru" Kiryła Bułyczowa, opowiada o świecie fantastycznym a jakby dobrze znanym, o świecie totalitarnej szczęśliwości, w którym obiektywne pojęcia dobra i prawdy mają charakter dość umowny. Świecie, który zdawałoby się został daleko za nami. Zdawałoby się, ponieważ jednocześnie trudno oprzeć się wrażeniu, że ukrył się tylko za kolejną z masek.
Inne tematy w dziale Polityka
