Świat był taki uporządkowany. Żeby wiedzieć co na jaki temat sądzić a nawet żeby wiedzieć o czym cokolwiek sądzić warto, należało otworzyć gazetę, włączyć telewizor czy radio gdzie ten czy inny mędrzec objaśniał nam złożoność świata. Nie było to takie złe dopóki mędrcy byli mędrcami i kierowali się poczuciem pewnej misji. Być może kiedyś było tak, że dzięki mediom ciemny lud rzeczywiście mógł się dowiedzieć o świecie czegoś więcej. Dziś z pewnością jednak media nie tyle służą obnażaniu istoty świata co raczej jej zaciemnianiu.
Nic dziwnego zatem, że ulegają powolnej ale systematycznej atrofii. Po co za nie płacić skoro mniej więcej wiadomo co chcą nam powiedzieć? Informacje o spadkach nakładów, likwidacji tytułów, redukcjach redakcji stały się elementem codzienności. Ma to oczywiście miejsce na całym świecie ale zdaje się pod wpływem miejscowej specyfiki, w Polsce przyjmuje rozmiary wyjątkowe. Agora, prasowy Midas, zwalnia, TVN, cudowne dziecko polskiej telewizji zwalnia, Dziennik, Polska the Times i częściowo Rzeczpospolita zamieniają się we własne karykatury. Tylko patrzeć jak Hajdarowicz w ogóle przestanie wydawać Rzepę w wersji papierowej.
Rzeczywistość jednak nie znosi próżni. Nauczających ex cathedra mędrców zastępują internetowi trybuni ludowi. Mają nad mędrcami tę przewagę, że nie zostali odbiorcom narzuceni przez redaktorów naczelnych tylko zostali przez odbiorców wybrani za pomocą “klików”, lajków” czy innych magicznych gadżetów. Co więcej, trybuni lepiej od mędrców posługują się językiem ludu, gdyby było inaczej nie zostaliby trybunami. Dzięki możliwości i umiejętności interakcji pomiędzy twórcą a odbiorcą tworzy się nowa jakość. Konieczność wykonania pewnego wysiłku aktywizuje a możliwość nieograniczonego wyboru pomiędzy różnymi źródłami zmusza do myślenia. Idzie nowe. Jakie? Nie jestem pewien ale myślę, że stare wyczuwa zbliżający się koniec.
tekst został opublikowany naObserwator.comgdzie znajdziecie rownież masę moich rysunków
Inne tematy w dziale Polityka
