Człowiek z pirytu

Człowiek z pirytu

[...nie z żelaza i nie z marmuru...]

Czyli "złota głupców". Bardziej mi odpowiada ten minerał do opisu, jako naturalny twór przyrody mający swoją genezę powstania, niż sztuczny tombak. Piryt jest bowiem siarczkiem [nadsiarczek] żelaza, nazwany tak od greckiego pyr = ogień oraz pyrites = iskrzący. Siarka zaś kojarzona zwykle z ogniami piekielnymi, które to dla naszego bohatera są od zawsze żywotną strawą dla jego jestestwa politycznego. Mowa oczywiście o Jarosławie ZBAWCY Kaczyńskim, dla którego kolor złota [pirytu lub siarki] są niezmiennie magicznie oddziałującymi na jego podświadomość. Dla swojego elektoratu stanowi coś w rodzaju błyszczącego klejnotu, oprawionego w złoto. Tylko, że zamiast złota jest tutaj piryt, popularnie zwanym "złotem głupców". A i kamień użyty do wyrobu klejnotu pochodzi gdzieś znad Dniestru [okolic Odessy], o bardzo marnej jakości. Tak więc nasz bohater, spełniający na naszej polskiej ziemi rolę namiestnika Lucyfera, bezgranicznie lubuje się [bo musi] w podsycaniu, czy wręcz rozpalaniu na nowo ognia pod kotłem polskiego piekiełka. Bez tych, żywotnych dla niego czynności, zapewne zupełnie by sczezł i odszedł na śmietnik historii, gdzie jego miejsce. Już teraz zapowiada kolejne zadymy rodem z piekieł, czyli wielkie protesty uliczne w tymże, wyborczym roku. Jego szkodliwa działalność przeciwko Polsce musi jednak kiedyś dosięgnąć kresu, a przysłowia z rodzaju ..."póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie" lub "nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka" ze słów staną się ciałem. Oby jak najszybciej.

Cymbał – im puściejszy w środku – tym głośniej dzwoni

(przysłowie polskie)

- bronmus45 -