Zamach czerwonych trepów (2)

Władze komunistyczne starały się dbać o morale i pełne żołądki funkcjonariuszy i żołnierzy uczestniczących w operacji wprowadzenia stanu wojennego.


      Od  6  rano 13  grudnia 1981 roku radiowy Program I rozpoczął  nadawanie, powtarzanego później wielokrotnie, przemówienia Jaruzelskiego. Podobnie uczyniła to także telewizja.


      W swoim przemówieniu Jaruzelski kłamliwie obwieścił o ukonstytuowaniu się 13 grudnia Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego oraz o tym, iż  Rada Państwa, w zgodzie z postanowieniami Konstytucji, wprowadziła dziś o  północy stan wojenny na obszarze całego kraju. O nielegalności dekretu Rady Państwa była już mowa. WRONA także nie ukonstytuowała się 13 grudnia, ale dzień wcześniej około godziny 18 w siedzibie Sztabu Generalnym LWP w Warszawie przy ul Rakowieckiej lub w jednostce wojskowej  w alei Żwirki i Wigury, niedaleko Okęcia. Nie wszyscy członkowie WRON byli obecni podczas tego konstytuowania się. I tak np. do gen. Puchały gen. Siwicki  zadzwonił w południe 13 grudnia, informując go, że został członkiem WRONY.


      W ww. jednostce już w marcu ’81 uruchomiono wojskową rezerwową rozgłośnię radia i telewizji. Nosiła ona kryptonim „Bunkier” i tam w nocy z 12 na 13  grudnia Jaruzelski nagrał przemówienie, stamtąd emitowano „Dziennik Telewizyjny”, którego spikerów ubrano w mundury wojskowe.


     Pierwsze posiedzenie WRON –  o  czysto informacyjnym zresztą charakterze –  odbyło się dopiero 14 grudnia, później spotykali się zaledwie jeszcze kilka razy. To i tak  nie miało wielkiego znaczenia, gdyż to nie WRON decydowała, ale Jaruzelski i jego najbliżsi współpracownicy z Kiszczakiem i Siwickim na czele.


      MSW i  Centralny Zarząd Zakładów Karnych Ministerstwa Sprawiedliwości utworzyły ośrodki odosobnienia – internowania. W sumie w 39 zakładach karnych, trzech aresztach i czterech ośrodkach wypoczynkowych.


      Dopiero 15  grudnia 1981 o  godzinie 16.40 w  tajnym specjalnego znaczenia dwaj dyrektorzy z  MSW informowali komendantów z  MO, w  jaki sposób dokonywać rejestracji osób zatrzymanych w  czasie wprowadzania stanu wojennego. Nadawcy uprzejmie informowali, że decyzją dyrektora generalnego MSW tow. gen. bryg. K. Straszewskiego, osoby zatrzymane i  internowane w  związku z  wprowadzeniem stanu wojennego należy rejestrować kartami eo-13a z  dopiskiem „Jodła”, natomiast na osoby, z  którymi przeprowadzono rozmowy i  które napisały oświadczenie o  zaniechaniu antysocjalistycznej działalności, należy zakładać kwestionariusze ewidencji operacyjnej, a karty eo-4 winny posiadać dopisek „Klon”.


     eo-13a to karta rejestracyjna postępowań przygotowawczych Biura Śledczego MSW, natomiast eo-4 to  karta rejestracyjna służąca ewidencji spraw operacyjnych. „Klon” był  kryptonimem operacji przeprowadzania rozmów ostrzegawczych z  osobami podejrzanymi przez komunistyczne władze o  podjęcie działań przeciw stanowi wojennemu, połączonych z  podpisaniem tak zwanej deklaracji lojalności. A kryptonim „Jodła” (od 1 grudnia 1981 roku, wcześniej „Wrzos” )  dotyczył operacji internowania „niebezpiecznych” działaczy NSZZ „S” i innych „wrogich” organizacji.


     20 grudnia MSW przygotowało dokument zatytułowany „Informacja dot. działań Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i  Ministerstwa Obrony Narodowej w okresie trwania stanu wojennego”, w którym wskazano, iż  „W  dn. 13 XII br. o  godz. 0.00 w  całym kraju przeprowadzono operację kryptonim „Jodła”. Celem tej akcji było internowanie osób, w  stosunku do których, ze względu na ich dotychczasowe zachowanie, zachodziło uzasadnione podejrzenie, że pozostając na wolności, prowadzić będą działalność zagrażającą interesom bezpieczeństwa i  obronności państwa. Zgodnie z  planami, wykorzystując czynnik zaskoczenia do godziny 12.00 dn. 13  bm. internowano 3173 osoby, to jest ponad 70% liczby założonej. Żeby „dobić” do stu procent, akcja internowania będzie kontynuowana”.


      W dalszej części ww. analizy MSW informowało, że „w  nocy z  dnia 12/13  bm. przeprowadzono operację kryptonim „Azalia”, polegającą na zabezpieczaniu obiektów RTV i  blokadzie łączności telekomunikacyjnej, którą objęto 320  obiektów na terenie 34  województw oraz 60 w  Warszawie. Operacja ta uniemożliwiła przeciwnikowi zmobilizowanie sił do akcji protestacyjnej (…) i  pozwoliła nam od pierwszej chwili oddziaływać pozytywnie na społeczeństwo” W sumie w  „działaniach specjalnych we współdziałaniu z  MO wzięło udział łącznie 80000  żołnierzy, ponad 1600  czołgów, ok.  1200  transporterów opancerzonych, 660 BWP i ponad 9200 samochodów…”.


     20 grudnia 1981 roku na posiedzeniu Sekretariatu KC PZPR Jaruzelski poinformował o swej  zgodzie na odprawienie – pomimo godziny milicyjnej – pasterek w polskich kościołach. Jednocześnie zastrzegł, iż decyzja o tym zostanie przekazana Polakom dopiero w ostatnim momencie.