Prof. Terlecki o "Gwiazdozbiorze..."

Profesor Ryszarad Terlecki napisał parę dobrych słów o wydanym przez OBYWATELA (pod patronatem medialnym salonu24) wywiadzie-rzece z Joanną i Andrzejem Gwiazdami.

Trochę głupio tak chwalić swojego Naczelnego, ale pozwolę sobie na cytat z wypowiedzi profesora:

"Jestem pod wielkim wrażeniem tej książki, gigantycznej pracy dziennikarza Remigiusza Okraski, który przeprowadził wywiad". Całość tutaj.

Każdy, kto miał kontakt z dziennikarstwem, z żywym słowem przelewanym później na karty papieru (mowiąc staromodnie) wie, że praca nad 500 stronicową książką to ostra harówka. Dlatego mój niesłabnący podziw dla Remika, że znalazł siły i czas na tę książkę. I za następną: zbiór tekstów Abramowskiego.

Tu chciałbym przypomnieć Szanownemu Rybitzkiemu, że wisi jeszcze recenzję tej publikacji...:-)

No to teraz wspominkowo. Dawno, dawno temu, gdy byłem ciut młodszy i zdecydowanie chudszy i strasznie zbuntowany pisałem w TRYBUNIE o różnych niszowych pismach o proweniencji lewicowej. O Krytyce Politycznej, o Zielonych Brygadach, o czymś tam jeszcze. No i padło też na OBYWATELA, którego wcześniej znałem i lubiłem za to, że oprócz tekstów teoretycznych opisują w formie reportaży kawałek polskiej rzeczywistości.

To był zresztą jeszcze nieco inny OBYWATEL niż ten dzisiejszy, mniej pro-lewicowy, choć w sumie dla lewaków zawsze byliśmy zbyt na prawo, a dla prawaków zbyt na lewo.

Chyba im się ten tekst spodobał: bo tak go skomentowali:

24 luty 2005
Lewicowy dziennik "Trybuna" w cyklu tekstów prezentujących niezależne polskie czasopisma zamieszcza obszerny artykuł o "Obywatelu". Autorem jest p. Krzysztof Wołodźko. Na uwagę (i pochwałę) zasługuje rzetelność autora, który nie wtłacza "Obywatela" w "lewicowość" lub "prawicowość", lecz dostrzega to, że nasze pismo sytuuje się ponad takimi podziałami. Kolejnym ewenementem na tle prasowej "polskiej normy" jest także to, że bez skrótów i przeinaczeń przytoczono w tekście liczne wypowiedzi redaktora naczelnego "Obywatela" - mamy więc prezentację naszych rzeczywistych poglądów, nie zaś wywody o tym, co się komuś na ten temat wydaje. Autorowi i gazecie dziękujemy.

Tekst tu.

Później, trochę niepewny, zapytałem Remika, którego wówczas kompletnie nie znałem, a wiedziałem, że "oni trzymają z tymi strasznymi Gwiazdami" i mają w ekipie takich prawicowych hardkorowców jak Rafał Łętocha, czy mógłbym napisać do OBA tekst o Nowej Hucie. Tak powstał jeden z tych tekstów, którym będę się bronił na Sądzie Ostatecznym, gdy zapytają, czy coś porządnego w życiu napisałem.:-) "Miasto oszukanych" to naprawdę solidny tekst, napisany kosztem litrów kawy i paczek papierosów. Mieszkaliśmy wtedy w małym mieszkanku i Żona już chyba miała dość tego mojego łażenia z kawą i papierosem od komputera do kuchni, w tę i nazad.

Ale uważam jako domorosły dziennikarz, że dobry reportaż to nie tylko pióro (sorry, klawiatura) ale kawałek serca zostawionego w tekście i przy ludziach, z którymi się gadało.

No a później rozstałem się z TRYBUNĄ, gdy w ramach czystek wyznaczony na nadzorcę Leszek Miller wywalił Krzyśka Pilawskiego. Poza tym uznałem, że czas buntu się skończył, przynajmniej w takiej formie.

Jakiś czas później Remik zaproponował mi, co bym został stałym współpracownikiem OBYWATELA. Dzięki temu poznałem mnóstwo wspaniałych ludzi, a wywiad z Markiem Kurzyńcem skończyliśmy - no dobra, przyznam, RedNacz i tak wie - na Plantach, jakoś o czwartej w nocy, z "Gorzką Żołądkową" u boku. Masakra. Wywiad zresztą jest na blogu.

A Marek Kurzyniec jakoś tak do 14 roku życia to był harcerz bardzo porządny. I został, qrcze, anarchistą, co jest pośrednim dowodem na to, że życie to jednak niezły galimatias.

No i miało być krótko a zebrało mi się na wspominki.

Aaa, to jeszcze dodam, że jako młody jezuita chodziłem na wykłady prof. Terleckiego z "Historii współczesnej". Nic z nich nie pamiętam, bo profesor miał dość monotonny sposób wykładania, oprócz z pasją opowiedzianej historii, jak go zwinęli esbecy. A z kolei prof. Terlecki za młody był hippisem. Czyli jednak życie to niezły galimatias.