Zamieszczam krótki fragment tekstu opublikowanego w POLIS MPC w 2009 roku pt:
„Dlaczego nie astrologia? Tekst edytowany w w POLIS był przeładowany danymi
astrofizycznymi.
A tutaj zatem tylko konkluzja.
Poniżej przedstawiona jest droga Słońca w ciągu roku przez znaki i gwiazdozbiory
składające się na znaki Zodiaku
|
Znak Zodiaku
/gwiazdozbiór/
Baran
Byk
Bliźnięta
Rak
Lew
Panna
Waga
Skorpion
Strzelec
Koziorożec
Wodnik
Ryby
|
Słońce wg znaku
/astrologia/
21 III - 19 IV
20 IV - 20 V
21 V - 21 VI
22 VI - 22 VII
23 VII - 22 VIII
23 VIII - 22 IX
23 IX - 23 X
24 X - 21 XI
22 XI - 21 XII
22 XII - 19 I
20 I - 18 II
19 II - 20 III
|
Słońce wg położenia
w 2 poł. XX wieku
19 IV - 13 V
14 V - 19 VI
20 VI - 20 VII
21 VII - 9 VIII
10 VIII - 15 IX
16 IX - 30 X
31 X - 22 XI
23 XI - 29 XI
18 XII - 18 I
19 I - 15 II
16 II - 11 III
12 III - 18 IV
|
Gdy porównamy dawniejszy podział czasowy, wg którego Słońce widziane jestw danym znaku Zodiaku, z obecną jego drogą na tle tych samych znaków,okazuje się, że Słońce widziane jest na ich tle w zupełnie innej częściroku kalendarzowego (dane wtabelce).Przejęty z dawnych wieków podział czasowy drogi Słońca na tle znaków Zodiakupokrywa się z aktualną pozycja Słońca na tle tych znaków tylko w ciągu 47 dniw skali roku. Oznacza to, iż niezgodność dotyczy współcześnie już ponad87 procent całości roku kalendarzowego. W niektórych znakach (Rak, Waga,Skorpion) znaki nie pokrywają się nawet przez okres jednej doby, w przypadkukilku innych są one zgodne jedynie w wymiarze od 1 do 4 dób (Baran,Bliźnięta, Strzelec, Koziorożec, Wodnik).W znaku Lwa ww. zgodność jest najwyższa i wynosi 13 dób.
Na podstawiezałączonego zestawienia można stwierdzić, iż obecnie obserwowana
droga Słońcana tle znaków zodiakalnych, jest przesunięta w stosunku do ich datowania, używanegodotychczas w astrologii (stosowanego w tzw. horoskopach), o mniej więcej, jeden znak.Ponadto w okresie od 30 listopada do 17 grudnia droga Słońca na tle gwiazdozbiorówekliptyki, nie znajduje się na tle żadnego z 12 gwiazdozbiorów tworzących pas zodiakalny.W tym czasie odwzorowanie drogi Słońca na ekliptyce przebiega na tle gwiazdozbioruWężownika, który tym samym jest faktycznym, trzynastym elementem składowym Zodiaku.
Granice gwiazdozbiorów ulegały zmianom, toteż te dawniejsze, które były określane dosyć umownie i nie były ostatecznie ustalone, nie pokrywały się z dokonanym,dopierow 1925 r., podziałem nieba przez Międzynarodową Unię Astronomiczną na 88 gwiazdozbiorów. Ponadto w dawniejszych czasach głównym punktem zainteresowania były gwiazdozbiory, przez które wędrowało Słońce oraz graniczące z nimi,w których dostrzegano jasne gwiazdy. Z tego względu od nazw gwiazdozbiorów„zodiakalnych” pochodzą nazwy znaków Zodiaku.
Pozostaje do skomentowania jeszcze bliższa ciału koszula, czyli ewentualne oddziały-wanie obiektów naszego Układu Słonecznego, tj. Słońca i planet.Ostatnio, tj. w 2004 roku,na mocy decyzji Międzynarodowej Unii Astronomicznej,status planety utracił Pluton,obiekt mniejszy dosyć wyraźnie od kilku dużychksiężyców obiegających planety UkładuSłonecznego. Ale gdybyśmy chcieli uwzględnić,obok drogi Słońca, także pozorny ruchgłównych planet oraz Księżyca na tle gwiazd,wówczas znaki zodiaku liczyłyby 24gwiazdozbiory, a z uwzględnieniem zdegradowanejplanety Plutona, obiektu najbardziej odchylającego się w swoim obiegu wokół Słońcaod ekliptyki, byłoby to już 41gwiazdozbiorów, czyli prawie połowa wszystkich istniejącychna niebie.
Taki Zodiak zdecydowanie „nie pasowałby” do utrwalonych tradycją znakówskojarzonych
z okresami miesięcznymi. Jest zatem rzeczą najzupełniej oczywistą,że cała misterna konstrukcja astrologii, powiązana z odniesieniami planetarnymi,nie uwzględnia tego rodzaju zmian i faktycznych wielkości.Gdyby bowiem je uwzględniała, należałoby wszystkie, wypracowane przez wieki ze sporym mozołem, sprytem ale także pomysłowością, powiązania znakówzodiakalnych z dowolnymi aspektami życia pojedynczych ludzi, rodzin albo nawetnarodów i państw, nie wyłączając świata w całości, wrzucić między bajki.
