Problem uchodźców w 1993 roku

Janusz Korwin Mikke jest politykiem znanym od wielu lat. Co ciekawe, ma on ogromnę rzeszę swoich sympatyków, którzy popierają jego poglądy. Jako polityk, interesował się także problemem imigrantów socjalnych. Juz w 1993 roku dostrzegał źródło przyszłych konfliktów narodowościowych w polityce krajów dzisiaj borykających się z problemem terroryzmu narodowościowego.

Uważa on, źe osoba opuszczajaca swój kraj ojczysty robi to z uwagi na swój własny i żywotny interes. Międzynarodowe prawo dopuszcza przybycie w sposób nielegalny, czyli bez dokumentu uprawniajacego do legalnego przekroczenia granicy państwowej tylko w przypadku przekraczania pierwszej granicy. Nalezy dorozumieć, że chodzi o przekroczenie granicy kraju nie pozostajacego w ścisłej współpracy z rząde kraju, który dany emigrant opuszcza z uwagi na zagrożenie uraty życia lub długoletnie więzienie.

Zgodnie z prawem międzynarodowym tylko w takim kraju na swej drodze uciekinier może ubiegać sie o azyl. Po jego uzyskaniu dalsza podróż do innych krajów musi odbywać się w zgodzie z międzynarodowymi przepisami prawa. Jak Janusz Korwin Mikke zauważa, celem wielu emigrantów są kraje, które przyznają przybyszom materialną pomoc w wymiarze, jakiego nie uzyskają we własnym kraju. Jego zdaniem jest to sytuacja patologiczna, która w przyszłości zaowocuje problemami na tle narodowościowym, bowiem przybysze mają się lepiej, niż ludność rodzima, nie pracują na swoje utrzymanie i ściągają kolejnych członków rodziny, a ci znowu zabiegają o finansowe wsparcie.

Sugeruję obejrzenie załączonego materiału sprzed ponad dwudziestu lat celem zweryfikowania poglądów Janusza Korwina Mikke. W mojej ocenie tę wypowiedź można uznać za propozycje rozwiązania problemu migracji socjalnej wywołanej zgubną polityką państw rządzących się niezdrowym przywilejem dla wybranych grup społecznych.