Lewica - sposób na wytłuamczenie błędów liberalizmu

Na stronie głównej Salonu, znowu pojawiły się głosy – teraz przy okazji bankructwa Grecji – o „tragicznych w skutkach” efektach polityki pro-społecznej. Albo, żeby nazwać to dobitniej, polityki socjalistycznej. Jakkolwiek śmiesznie to nie brzmi, gdy hasłem tym rzuca się konsekwentnie na prawo i lewo, gdy coś, lub ktoś, jest choć trochę bardziej społeczny niż „ja”. No ale jednak, słowa padły. Grecja też. I po raz kolejny, jest to wina socjalizmu. Czytając tego typu notki, zawsze przypomina mi się rozmowa z liberalnym znajomym – wielbicielem Bastiata.

Otóż rozmowa, w pewnym momencie zeszła na temat Japonii i tego, że już socjalistyczne rządy mają swoje efekty i tam – ogromny wzrost zadłużenia i cała masa plag egipskich, jaka wiąże się ze wszystkim, co lewicowe. W czasie rozmowy jednak, dokonałem pewnego odkrycia – na boku i dzięki internetowi. Wymysłowi w efekcie – trochę socjalistycznym, bo prospołecznym niejednokrotnie. Wracając do odkrycia – na dzień tamtej rozmowy, partia lewicowa w Japonii rządziła... 3 miesiące. Ciekawe, jak wiele można napsuć, szczególnie w ekonomii, w czasie niecałych trzech miesięcy. Niecałych, bo przecież od ogłoszenia wyniku wyborów, do faktycznego przejęcia władzy i sformowania rządu, a tym bardziej do pierwszych reform, potrzeba jeszcze trochę czasu. Niemniej jednak, liberalny i decydujący wyrok padł – za wszystkie nieszczęścia winna lewica! Uprzedzam, ze przed Partią Demokratyczną, w Japonii rządzili od 1955 roku liberałowie.

I właśnie tak, po raz kolejny, liberalizm tuszuje – w moim uznaniu – swoje błędy i zrzuca je na lewice. Tak jest przy okazji kryzysu, obecnej polityki państw i efektów, jakie teraz kolejne społeczeństwa odczuwają. Bo przecież nie dalej, jak kilka lat temu – gdy o kryzysie nikt nie słyszał, chwaliło się m.in. Wlk. Brytanie i Stany. Chwaliło się też za liberalizm wiele innych państw, które teraz są przecież lewackie! Chwalono tanie i powszechne kredyty w USA, ganiąc przy okazji polskie normy prawne utrudniające zapożyczanie się na potęgę. Gospodarka kwitła i wszystko było w porządku do czasu, gdy nastąpiło normalne w gospodarce wolnorynkowej, tąpnięcie i krach. Nagle okazało się, że nie ma pieniędzy, do państwa – a raczej do kieszeni podatników – liberalni politycy wystąpili o fundusze na ratowanie banków i o... mamy początek socjalizmu! Bo to przecież właśnie ingerowanie w gospodarkę i ratowanie banków przez państwo, jest głównym zarzutem wobec polityki socjalistycznej. Tylko radzę się przypatrzeć, kto rzeczywiście taką politykę wprowadza. Bo prywatne zyski i społeczne koszta, to polityka prowadzona przez liberałów nie od dziś. Przykładów można znajdować wiele. Natomiast prawie od dziś i dzięki bankom, można „za bezcen” kupić port w Pireusie...