Bydgoszcz – czerwona enklawa na „zielonej wyspie”

Nie od dziś mówi się, że Polska jest „zielona wyspą” na mapie Europy. Zieloną, bo jak niektórzy lubią żartować, nam nawet kryzys nie wyszedł. Temat podchwyciła rzecz jasna ekipa rządząca i przypisała go sobie w poczet swoich sukcesów. Szkoda tylko, że gospodarka przyjmuje decyzje rządzących z trochę większym opóźnieniem, aniżeli wynikało to z daty ostatnich wyborów. Analitycy wciąż mówią, że jeszcze odczuwamy liberalne decyzje z czasów SLD. No ale mniejsza o to, od spierania się w tej materii jest cała rzesza specjalistów różnej jakości.

Bydgoszcz – ósme miasto pod względem wielkości w Polsce. Dawny bastion lewicy, zdobyty po raz wtóry przez przedstawiciela innej opcji, jak SLD. Po „niezależnym” Dombrowiczu, mamy okres Bruskiego z PO. Od wyborów co prawda nie minął nawet rok, ale ani bałaganu po wcześniejszej władzy nie posprzątano, ani konkretnie za rządzenie się na nowo nie zabrano. Owszem, dokonano kilka zmian na stołkach – m.in. w ZDMiKP, o co samo monitowałem w pismach do ratusza. Ale na tym koniec. No jeszcze sprzedano udziały w Zawiszy Bydgoszcz prywatnemu inwestorowi. W dalsze „zasługi” dla rozwoju i dobrobytu miasta, nie będę się zagłębiał, bo to co dla jednym może być sukcesem, dla innych już nim w zupełności nie jest. Wystarczy tu podać przykład wydarzeń związanych z prezydencją w UE, kiedy to na spotkanie o organizacjach pozarządowych, wybrano tylko kilka „szczególnie zasłużonych” do udziału w spotkaniu. Tak szczególnie, że nikt więcej nawet o tym nie wiedział. Rzecz jasna do czasu.

I tak jest lepiej, w moim odczuciu przynajmniej, w porównaniu do poprzedniego Prezydenta, który nawet się nie ukrywał, kogo w mieście faworyzuje. Wtedy od razu było wiadomo, kto jest dobry, a kto zły – teraz są przynajmniej zachowywane pozory i dostaje się po głowie różnym ludziom. A w związku z rozpoczęciem planowania budżetu miasta na przyszły rok, znowu się dostanie kolejnym – tym razem chyba największej liczbie osób. Największej bo wszystkim korzystającym z komunikacji miejskiej. Póki co, tylko prawdopodobnie. Bo informacja o planowanej podwyżce cen biletów, stanowi aktualnie jedynie przeciek medialny i możliwą drogę zdobycia kolejnych środków do budżetu. A środki są potrzebne – rozdmuchane i niejasne finanse poprzednich dwóch kadencji postawiły w problemowej sytuacji obecną władzę. Bydgoszcz jest bardzo blisko 60% progu zadłużenia, po przekroczeniu którego miastu grozi zarząd komisaryczny. A gdzie tu jeszcze planować kolejne inwestycje? Nie ma co, trzeba zaciskać pasa. I taka sytuacja panuje nie tylko w Bydgoszczy. Władza więc skupia się na szukaniu źródeł funduszy na kolejne lata, tak aby móc inwestować dalej. Planuje się skąd można wyciągnąć środki własne tak, aby móc korzystać z funduszy unijnych.

No i prawdopodobnie fundusze te znaleziono. W kieszeni korzystających z najdroższej bodajże w Polsce, komunikacji miejskiej. Dodam tylko, że mającej problemy nie tylko z taborem, ale i z bezpieczeństwem, zasięgiem i częstotliwością kursów. Komunikacją, z najmniejszą w skali kraju liczbą taryf i ulg. Nie przeszkadza to jednak w tym, aby bilet normalny kosztował 2,60zł, a ulgowy 1,30zł. Rzecz jasna, niektórzy na tym bilecie mogą przejechać pół miasta, korzystając z oferty biletu łączonego autobus+tramwaj. Istnieje także bilet godzinny i dobowy. Szkoda tylko, że system A+T jest systemem mocno wadliwym, a dwa bilety wspomniane dalej, możliwe do nabycia tylko w kilku punktach całego miasta (w kasach ZDMiKP). Również i wcześniejsze szukanie oszczędności uderzyło w komunikację. Ograniczono wiele kursów, zlikwidowano kilak linii. Niektórym dodano kolejny wariant tak, że jedna linia potrafi dojeżdżać od punktu A, do B, przez C albo D. Albo nawet, w tych samych wariantach, z punktu A do E. Sprawę rozwiązać miały literki wyświetlane na tablicach autobusów – jednak życie już weryfikuje, ze nie jest to do końca idealne rozwiązanie. Szczególnie, gdy ktoś w biegu przesiada się z autobusu do autobusu. Dziur w bydgoskiej komunikacji, można szukać jeszcze więcej. Natomiast ciężko o odnalezienie jakichkolwiek racjonalnych i skutecznych sposobów na rozwiązanie tych bolączek. Nie pomogło ani otwarcie rynku przewozów, ani reforma schematu sieci komunikacyjnej. Bydgoszcz ma jeden z najwyższych w kraju wskaźników wzrostu liczby samochodów osobowych na osobę. Oznacza to więc, że z komunikacji korzysta coraz mniej osób. I nie ma się co dziwić – szczególnie wtedy, gdy po raz kolejny planuje się podwyżkę cen biletów, zamiast szukać oszczędności gdzie indziej. Chociażby w wydatkach własnych administracji publicznej, czy też organizacji imprez, które nie dość, że potrafią być byle jakie, to i nic nie dają miastu. Bo musi do nich praktycznie dopłacać.

Pan Bruski wraz z ekipą wiedział, jak trudne zadanie związane z budżetem go czeka. Nie ma więc co liczyć na pobłażliwość ze strony mieszkańców miasta. Od siebie chciałbym dodać, że po raz kolejny sięga się do kieszeni tych, którzy i tak już od dawna płacą za wybryki ludzi u władzy i ich decyzje. Po raz kolejny ktoś kroczy zasadą „prywatyzować zyski, upubliczniać koszta”. Szkoda, że w ten tok działania wplątuje się osoba związana z partią uważającą się za liberalną. Bo po raz kolejny wśród ludzi liberalnych będących u władzy, widzimy zaprzeczenie tej idei. Pokutuje też bzdura tendencja do prywatyzowania wszystkiego i odsprzedawania udziałów tam, gdzie się je posiada – pozbawiając w ten sposób długoterminowych wpływów do kasy miasta, które byłyby zabezpieczeniem na takie okoliczności jak ta.

Ciekaw więc jestem, jak z budżetem poradzi sobie Pan Bruski wraz ze swoją świtą. Ciekaw jestem, jak na jego pomysły zareagują mieszkańcy Bydgoszczy.