Jaki jest kraj doświadczony wieloletnią dyktaturą? Kraj, w którym zatrzymał się czas. Amerykańskie samochody oraz stare budynki, które sprawiają wrażenie jakby stały tam od stuleci. W rzeczywistości wszystko tam się powoli sypie pomimo że najbardziej reprezentacyjna część Starej Hawany, wpisana jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO i obecnie pełni rolę zabytkowej starówki. Władze dbają o turystyczną część wyspy, zapominając o pozostałych terenach. Odnawiają tylko te budynki, które „warto” odnowić. Brzydkie rzeczy lepiej chować pod dywan. Wnętrza mieszkań wyglądają bowiem strasznie. Brak światła, kanalizacji i coraz częściej wody. Komunizm to według rządzących krajem równość. Jednak równość, oznaczająca ubóstwo dla wszystkich. Zdaje się, że już niewielu mieszkańców jest w pełni przekonana o tym, że komunizm to jedyny słuszny system. Książka ta stanowi pewnego rodzaju dowód na to jak władze na Kubie próbują przekonać wszystkich, że Kuba to raj i jak sam Raul Castro powiedział w rozmowie z Wladimirem Putinem: Kuba to kraj gdzie należy wypoczywać, nie pracować. Każda z tych ośmiu historii zawartych w książce jest zupełnie inna. Jednak wszystkich bohaterów połączył obowiązek opuszczenia wyspy ze względu na przekonania polityczne oraz warunki panujące na Kubie.
Książka “Kubańskie kłamstewko” stanowi zbiór ośmiu historii kubańskich dysydentów, którzy w pewnym momencie swojego życia zdecydowali się na opuszczenie wyspy. Ludzie, którzy w pewien sposób musieli nauczyć się żyć na nowo, w kompletnie innych warunkach. Wszystko zapisane jest w formie krótkich rozmów tak, aby czytelnik w pewien sposób mógł poczuć, że uczestniczy bezpośrednio w tych rozmowach. Wszystko oparte na faktach. W żadnej z tych historii nie ma fikcji. Nie bez powodu każda z tych osób jest zupełnie inna, bowiem warto spojrzeć na to małe państwo z kilku perspektyw. Niektóre z historii wydają się być do tego stopnia nieprawdopodobne, że aż potrafią rozbawić. Książka porusza takie tematy jak warunki panujące w więzieniach na Kubie, system edukacji oraz warunki socjalne na wyspie. Bohaterowie wspominają swoje dzieciństwo oraz lata szkolne, które wbrew pozorom nie były tak złe, a wręcz przeciwnie, zgodnie twierdzą, że były to najpiękniejsze lata na Kubie. Prawie wszyscy podkreślają, że problemy zaczęły się wraz z dorastaniem. Małe dzieci raczej nie przejmują się sytuacją. Rodzą w się w takich warunkach i nie znają innego świata. Jednak z biegiem lat wszystko się zmienia. Człowiek zaczyna coraz więcej rozumieć i przede wszystkim zdaje sobie sprawę z tych wszystkich kłamstw, które każdego dnia próbuje sprzedać ludziom rząd, zarówno na wyspie jak i poza nią.
Inne tematy w dziale Kultura
