Bez echa przeszła rocznica powołania w Warszawie Tymczasowego Rz

28 czerwca 1945 roku Prezydent Bolesław Bierut, zgodnie z ustaleniami poczynionym w Jałcie powołał Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej. Pierwszą powojenną stołeczną siedzibą władz centralnych był Budynek Dyrekcji Kolei Państwowych, przy ulicy Targowej i dzisiejszej alei Solidarności, na niezniszczonej w Powstaniu Warszawskim Pradze. Na lewej stronie Wisły jednym z nielicznych ocalałych budynków w którym mógłby działać „polski” rząd był Hotel Polonia, ale tam urzędowało NKWD.

 

Prasa i media elektroniczne w swoim przekazie pominęły rocznicę powstania rządu który był emanacją ustaleń jałtańskich, jakże istotnych również dla współczesnej Polski. Jaka jest tego przyczyna? Być może zmęczenie ciągłą martyrologią. Warto jednak przypomnieć trochę istotnych faktów z funkcjonowania tego gremium, którego skutki powstania i decyzje były dla Polski brzemienne. W Jałcie ustalono powołanie rządu składającego się z kontrolowanych przez sowietów członków Krajowej Rady Narodowej i Rządu Tymczasowego oraz części polityków emigracyjnych. Premierem został kojarzony z Polską Partią Socjalistyczną Edward Osóbka Morawski, jego zastępcami Wincenty Witos i Stanisław Grabski. Cóż za nazwiska, lepszego powojennego rządu nie mogliśmy sobie wymarzyć. Politycy popierający Stanisława Mikołajczyka mieli objąć 25% tek w nowym rządzie, oraz tą samą proporcjonalnie liczbę stanowisk na wszystkich szczeblach administracji budowanej przy tej strukturze. Wszystko okazało się fikcją stworzona na użytek zachodnich mocarstw. Mikołajczyk wkrótce uciekł do Londynu, zostawiając w łapach UB, tysiące działaczy PSL i swoich sympatyków nie związanych z ruchem ludowym

 

Ale cel został osiągnięty. Już 5 lipca, czyli dosłownie kilka dnie po powstaniu TRJN, dostaje on uznanie USA. Następnie uznają go wszystkie kraje „Wielkiej koalicji” oraz większość krajów niezaangażowanych z wyłączeniem Hiszpanii i Watykanu. Okoliczności powstania TRJN i skutki jego funkcjonowania są wyjątkowo smutne, nauką płynącą z tej lekcji mogłoby być znanie „Geopolityka głupcze, geopolityka”.