Dwa wiersze na Wszystkich Świętych

  Dzisiejsze święto skłania do zadumy i refleksji nad przemijaniem oraz wiecznościa.  Dlatego też postanowiłam zamieścić w tej notce dwa wiersze na ten temat.  Pierwszy z nich to pewna wersja słynnego utworu Swinbourne'a, a drugi to grook Pieta Heina o zegarze i wieczności.

 

        My dziękujemy Bogu, kimkolwiek by On był

        Za to, że żaden człowiek nie będzie wiecznie żył

        Za to, że ten, kto umarł, nie wstanie z grobu już

        I że nawet zmęczony płynącej rzeki nurt

        Znajdzie swoje schronienie w spokoju morskich wód

 

                         ETERNITY AND THE CLOCK

                                A homage to finity

 

                          Eternity's one of those mental block -

                              the concept is inconceivaible.

                          The clock concedes it in ticks and tocks,

                              belittled, belaboured,belivable.

 

                         Each passing moment is seized and chewed

                             with argument incontestable.

                          Premasticated, like baby food,

                             eternity is digestible.