"A więc dalej. Nie liczy się prawda i złe uczynki. Tylko to czego pragne. Tylko tego mi dajcie a reszta nieważna".
Trudno mi uwierzyć w te wszystkie banały, które wykrztusił z siebie biskup po przejęciu włądzy w metropolii warszawskiej. Trudno będzie mi uwierzyć w jego przyszłe napominania o życie w przezwoitości. Nie wiem co zrobie kiedy usłysze jego słowa, które będą karcić za kłamstwo. Być może padne ze smiechu na posadzke. Być może zaklne i trzasne drzwiami. A może ten człowiek wogóle zrezygnuje z napominania i wszystkim będzie chciał dogodzić. Nie wiem. I tak źle i tak nie dobrze.
Smutek i upokorzenie. Oto nagle się okazuje, że w instytucji, która powinna być krzewicielem moralności i przyzwoitości panuje system selekcji negatywnej przykrytej słowami, słowami, słowami... Jeżeli ktoś ma jakiekolwiek wątpliwości, to prosze spojrzeć na szykany jakie spotkały x.Isakiewicza-Zaleskiego i zaszczyt jaki został zarezerwowany dla arcybiskupa W.
I jeszcze jedno. Przez te wszystkie lata po odzyskanej niepodległości, kościół zadbał owiele spraw materialnych. Odzyskano kościelne majątki, ustanowiono obowiązek dla wiernych łożenia na kościół pod karą grzechu, etc. Zaniedbano natomiast kompletnie problemy związane z przeszłościa kapłanów. Ani nie oddano zasług dla tych którzy się oparli (Zych, Suchowolec), ani nie napomniano tych, którzy zawiedli (arcybiskup W.)
Pozdrawiam
