“Wobec ogromnego zapotrzebowania na energię w Europie jest rynek na stałe dostawy rosyjskich węglowodorów. Stwarza to okazję do zbudowania trwałej zależności energetycznej kontynentu od dostaw ze Wschodu. Takie trwałe uzależnienie w dziedzinie energetyki pozwoli potem uzależnić Europę geopolitycznie...”. Dzisiaj po blisko 25 latach od doktoratu Putina nasza część Europy doskonale wie, czym grozi gospodarcze spółkowanie z Kremlem: Nord Stream II, konflikt z Czechami o Turów, cofnięcie zgody na budowę rurociągu Baltic Pipe...
Rok 1987. Antony Blinken pisze monografię o nazwie “Sojusznik przeciw sojusznikowi: Ameryka, Europa i kryzys gazociągu syberyjskiego”. Pracę poświęca kryzysowi politycznemu, jaki wynikł między USA a Europą z powodu twardej polityki Reagana wobec Rosji. Reagan domagał się bowiem, by Europa zatrzymała budowę rurociągu z Yamburga w ZSRR, którego budowa trwała w latach 1982–1984.
Rok 1997. Władimir Putin broni pracę doktorską pod tytułem "Planowanie strategiczne reprodukcji mineralnej bazy regionu w warunkach kształtowania relacji rynkowych" w Państwowym Instytucie Górniczym w Petersburgu. Olga Litwinienko później opowiadała, że jej ojciec osobiście napisał pracę dyplomową prezydentowi Rosji i wyłożył w niej metodę umocnienia geopolitycznej pozycji Rosji z wykorzystaniem handlu ropą i gazem.
Rok 2010. Kanclerz Merkel za sukces uznaje zawarcie z Rosją porozumienia, które pozwala na budowę rurociągu Nord Stream. Jego trasę wytyczono tak, by zablokować polskie porty w Szczecinie i Świnoujściu dla dużych statków, które mogłyby transportować do naszego kraju gaz lub ropę. Płytko wkopana rura to nie przypadek, ale świadoma eliminacja portu w Swinoujściu na rzecz portów niemieckich.
Rok 2015. Niemcy podpisują z Rosją nowe porozumienie o budowie następnego rurociągu – Nord Stream 2, który zapewnia ostatniej kolejne potężne środki finansowe, dzięki którym będzie mogła modernizować swą morderczą armię.
Rok 2021. Niemcy uzyskują oficjalne poparcie dla tej budowy ze strony USA. Kilka dni po decyzji prezydenta Joe Bidena politycy niemieccy narzucają Unii Europejskiej zakaz finansowania rurociągów między państwami Unii. Równocześnie wymuszają na władzach Danii cofnięcie zgody na budowę rurociągu Baltic Pipe, który zapewnia Polsce dostęp do gazu z Morza Północnego. W ten sposób Niemcy zapewniają sobie monopol na dostawy gazu dla naszej części Europy.
Podsumowanie 25 lat. Polityka energetyczna jest znakomitym narzędziem do kształtowania układów geopolitycznych i pozwala bez wojny uzależnić politycznie wiele państw, a z innych uczynić mocarstwa. Może dla polityków amerykańskich i niemieckich liczy się zysk i strefa wpływu, ale dla nas najważniejsze, żeby nie był to kolejny pakt Ribbentrop-Mołotow!
