Marcinkiewicza abolicja podatkowa ;))

Kazimierz Marcinkiewicz o powrocie Polaków z Wysp:

"Wydaje się jednak, że warunkiem zerowym inwestowania dziś w Polsce, a jutro być może powrotu jest abolicja podatkowa. Nie bez powodu nie ufamy polskim instytucjom skarbowym i innym służbom. Dlatego bez abolicji podatkowej trudno marzyć o masowych powrotach do kraju. Abolicja jest ciekawym i sporadycznie stosowanym instrumentem dynamizowania gospodarki i pomniejszania szarej strefy. Polska do abolicji już dorosła."

Pan Marcinkiewicz wpisuje się w praktykę popychania kołkiem polskiego systemu podatkowego.

Jak wiadomo - większość Polaków zgadza się, że ten system jest chory - za nadto opresywny i okrutnie skomplikowany. Gubią się w nim nawet (a może - przede wszystkim) urzędnicy skarbowi.

Jak dotąd jednak, jedyną formą "uzdrawiania" tej sytuacji jest podejmowanie chaotycznych prób zmian w typie: "jakieś zwolnienie" lub "obniżenie jakiejś tam stawki".

Zdaniem p. Marcinkiewicza Polacy obecnie przebywający na Wyspach, wrócą do kraju jeśli Polska ustanowi dla nich abolicję podatkową. Mniejsza o to, że "abolicja podatkowa" w tej wypowiedzi nic nie znaczy. Na czym miało by bowiem polegać owo zwolnienie? Na zwolnieniu w Polsce dochodów uzyskanych na Wyspach? (takie funkcjonuje już w nowej polsko-brytyjskiej umowie). Na zwolnieniu dochodów "na czarno" zarobionych na Wyspach? A może - na zwolnieniu w ogóle i do końca życia Polaków, którzy na Wyspach byli i postanowili wrócić? Mniejsza o to.

Ważne jest, że kolejna polska osoba publiczna, wypowiadając się na temat podatków, nawet nie próbuje wziąć pod uwagę faktu, że polski system podatkowy w całości nadaje się do gruntownego przebudowania.

Na nic zdają się bowiem kolejne próby naprawiania go za pomocą kawałka patyka. Zamiast zwalniać jakieś wybrane grupy osób czy zjawisk, zamiast wprowadzać kolejną nowelizację nowelizacji, trzeba stworzyć zupełnie nowy system. Z prostymi procedurami, nowocześnie funkcjonującą administracją skarbową i nowymi - po polsku napisanymi ustawami.

ps. Ale mnie w...nerwił ten człowiek!