Finansowanie partii

 W czasie kryzysu gospodarczego PO ponownie uderza w populistyczny ton domagając się zniesienia finansowania partii z budżetu. Teoretycznie pomysł wydaje się dobry - dlaczego mamy ze swoich podatków finansować tą zgraję w sejmie? Niech sami się utrzymują!
Ale to tylko teoria, bo w rzeczywistości ktoś zawsze musi partie polityczne utrzymywać. Możemy nie lubić polityków ale są oni potrzebni w każdym demokratycznym państwie. Jeżeli my nie będziemy utrzymywać partii z budżetu to zrobi to wielki biznes. Ale ich pomoc rodzi zobowiązania, które partia władzy musi później spełniać. W końcu to zwolennicy PO oskarżali Busha o wywołanie wojny w Iraku po to tylko, by zaspokoić interesy koncernów naftowych, które sponsorowały jego kampanię. Ewentualnie może się znaleźć jakiś Berlusconi, który sam będzie miał wystarczająco kasy, aby nie oglądać się na sponsorów, ale jak pokazuje jego przykład, to też nie jest dla kraju najlepsze rozwiązanie.
PO daje jednak inny pomysł. Proponuje by każdy mógł odpisać procent od swojego podatku i przekazać go partii. Pierwsze zastrzeżenie budzi już złamanie zasady tajności głosowania - co prawda głosowanie to jeszcze nie jest, ale darczyńca zdradza swoje preferencje polityczne, a więc logicznie można wywnioskować, że zagłosuje na partię, na którą wpłacił pieniądze. W ten sposób aparat administracyjny wie, kogo poparł wyborca, co jest niedopuszczalne w kraju demokratycznym. Ale powiedzmy, że da się jakoś ten problem ominąć. Takie roziązanie oznacza, że prezes banku przekaże 1% swoich zarobków, co wyniesie kilkanaście tysięcy w skali roku, natomiast 1%, który przekaże emerytka wyniesie kilkadziesiąt zł. Oznacza to, że partia, któa ma bogatszych wyborców ma znacznie więcej pieniędzy, a więc jeden biznesmen jest wart więcej niż kilkudziesięciu robotników. Jest to złamanie zasady, że każdy głos jest tak samo ważny.
Jak widać inne systemy są jeszcze gorsze, tak więc choć system nie jest dobry, to nie ma systemu lepszego. Oczywiście swoją drogą, ten system można zreformować - np. ograniczyć wydatki na promocję i reklamę do 50%. Trzeba więc pracować nad tym systemem, bo jego zniesienie na krótką metę przyniesie korzyści tylko PO, a na dłuższą różnym Stokłosom, Misztalom i Palikotom.

Wiktor Klimiuk