Warto rządzącym przypomnieć, że podczas kampanii wyborczej PiS prezentował twarz koncyliacyjnego ugrupowania politycznego idącego do władzy z pokojowym programem naprawy Rzeczpospolitej bez stosowania odwetu na poprzednikach.
Ten polityczny kierunek sygnalizowano głosami samego Jarosława Kaczyńskiego i Beaty Szydło w dowód czego na czas kompanii schowano radykałów określanych jastrzębiami PiS do tego stopnia, że Beata Szydło - kandydatka na premiera - publicznie wykluczała Antoniego Macierewicza jako kandydata na ministra obrony narodowej.
Wszystko to - jak okazało się po wyborach - było wyborczym blefem, bo Antoni Macierewicz został ministrem obrony narodowej i także inni, najbardziej radykalni działacze PiS i koalicji rządowej weszli w skład gabinetu Beaty Szydło.
Natychmiast po ukonstytuowaniu rząd przystąpił do ostrego natarcia na poprzednią ekipę otwarciem przeciw nim wielu frontów oskarżycielskich od prokuratury po komisję sejmową.
Groteskowe wzywania na przesłuchania rodziny Tuska - ojca Donalda /byłego premiera/ i syna Michała, byłego pracownika linii lotniczej należącej do Amber Gold imputując opinii publicznej ich powiązanie z aferą owej para bankowej firmy.
Pomijam kuriozalny, spektakularnie przegrany sprzeciw dot. wyboru Donalda Tuska na drugą kadencję przewodniczącego Rady Europejskiej.
Wymyślanie zarzutów byłym władzom w związku z katastrofą smoleńską skutkujących prokuratorskimi wezwaniami b. minister zdrowia i b. premier na okoliczność ekshumacji zwłok ofiar katastrofy nadzorowanej przez niezależną wtedy prokuraturę, a nie rząd - to kolejny przykład odwetu na poprzednikach.
PiS protestuje przeciw zarzucanej im polityce ograniczania niezawisłości TK i sądów powszechnych podporządkowywanych kolejno, etap po etapie, władzy wykonawczej siląc się na zapewnienia o „przywracaniu sądownictwa narodowi” i likwidacji „sędziokracji”.
Tymczasem w świetle obietnic przedwyborczych PiS-u dotyczących zaniechania odwetu na poprzednikach, unikania w składzie rządu radykałów żądnych zemsty za lata rządowej absencji, wszczynanie (wbrew zapowiedziom) oskarżycielskich postępowań wobec poprzedników dowodzi, że niebezpieczeństwo autorytaryzmu władzy wykonawczej jest całkiem realne i zasadnie niepokojące.
W tytule zawarto stwierdzenie o obosieczności „miecza odwetu” jako zjawiska niebezpiecznie zaostrzającego stosunki polityczne w kraju z groźbą ich kontynuowania przez następną ekipę władzy zastępującej obecną po kolejnych wyborach.
Mechanizmy prawno proceduralne tworzone obecnie przeciwko byłej ekipie rządzącej bardzo ułatwią rewanżowy odwet na obecnych władzach zastępującej ją ekipie, przejęciem od nich całej machiny represyjnej wraz z aparatem wykonawczym i personalnym zbudowanym z funkcjonariuszy obecnie wyrzuconych i bez wątpienia przywróconych przez nową ekipę do służby z nieodpartą chęcią odwetu za te dymisje.
To dziwne, że obecnie rządzący nie wzięli tego pod uwagę może naiwnie wierząc, że władzy nigdy nie stracą?
Jeżeli ten rewanżystowski obyczaj PiS-u wejdzie w nawyk politykom, to przy każdej zmianie ekipy rządzącej czekają nas czystki personalne całego aparatu państwowego szkodzące płynnemu procesowi przejmowania władzy i marnotrawieniu kapitału doświadczenia i wiedzy wyrzucanych urzędników i funkcjonariuszy państwowych.
Warto by politycy rządzący państwem pozbyli się politycznego rewanżystowskiego zacietrzewienia według tej filozoficznej reguły:
CODZIENNIE KIEDY WSTAJESZ RANO ZACZYNAJ OD NOWA (…). NIE ZAJMUJ SIĘ CUDZYMI WINAMI ANI NIE MIERZ SWOICH ZASŁUG” (ABBA JAN KARZEŁ).
Jestem absolwentem Politechniki Poznańskiej (inżynier elektryk - budowa maszyn elektrycznych). Staż pracy: 20 lat w przemyśle i 20 lat w administracji państwowej szczebla wojewódzkiego - transformacja gospodarki z socjalistycznej na rynkową.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
