Czy Bóg naprawdę kontroluje wszystko? Nowe spojrzenie na starą doktrynę.

Drogi boskie bywają nieodgadnione, ale co z drogami, które sami wybieramy?

 W ostatnim odcinku swojego cyklu „Prawda Ewangelii”, kaznodzieja Andrew Wommack rzucił wyzwanie powszechnie przyjętej interpretacji doktryny o suwerenności Boga. Choć słownik definiuje suwerenność jako najwyższą władzę i zwierzchnictwo – co w kontekście boskim jest bezdyskusyjne – mówca stanowczo odrzuca religijne rozumienie, sugerujące że Bóg kontroluje dosłownie wszystko, co dzieje się na świecie. Według niego, takie przekonanie jest nie tylko niepoprawne biblijnie, ale wręcz szkodliwe. Nowy, dwutygodniowy cykl wykładów, do którego dołączono bezpłatne materiały pomocnicze w postaci płyt CD, DVD i pamięci USB, ma na celu naświetlenie tej różnicy.

Suwerenność Boga: Gdzie kończy się wola Niebios, a zaczyna ludzka odpowiedzialność?

 Mówca argumentuje, że wiara w całkowitą kontrolę Boga jest doktryną destrukcyjną. Przytacza przypadki osób, które obwiniają Boga za negatywne wydarzenia w swoim życiu, nie rozumiejąc – jego zdaniem – kluczowego fragmentu Pisma Świętego w którym Bóg przekazał panowanie nad Ziemią ludzkości (Księga Rodzaju). Cytując Psalm 82, 6 podkreśla, że ludzie zostali stworzeni, aby w pewnym sensie być „bogami”, wyposażonymi w autorytet. W jego interpretacji, władza Szatana jest ograniczona i diabeł potrzebuje ludzkiej zgody, aby działać – nie jest jedynie narzędziem w rękach Boga. Społeczne bolączki, jak twierdzi, nie wynikają z boskiego przyzwolenia na zło, lecz z ludzkiej współpracy z siłami nieczystymi.

 Z drugiej strony, kaznodzieja zaznacza, że Bóg również potrzebuje ludzkiej współpracy, aby czynić dobro. Odwołując się do Listu do Efezjan 3, 20 wskazuje, że moc Boga działa poprzez ludzi. Krytykuje pogląd, jakoby wszystkie wydarzenia, w tym te osiągnięte drogą oszustwa, były z góry zaplanowaną wolą Bożą, powołując się na Księgę Ozeasza 8, 4 aby dowieść że Bóg nie powołuje na przywódców każdego. Piętnuje chrześcijan, którzy w sposób pasywny akceptują szerzenie się bezbożności w społeczeństwie, w tym promowanie – jego słowami – „transgenderyzmu i homoseksualizmu”, wierząc, że taka postawa jedynie sprzyja agendzie Antychrysta. Podkreśla konieczność aktywnej walki ze złem.

 Mówca ilustrował swoje tezy poruszającymi przykładami z życia, w tym historią z czasów, gdy uczęszczał do zboru baptystów, gdzie nauczało się, że Szatan jest „posłańcem Boga” – co, według niego, miało druzgocące konsekwencje. Opowiedział o pastorze, który przez lata tkwił w sidłach demonicznej pożądliwości, usprawiedliwiając to właśnie tą doktryną, co ostatecznie doprowadziło go do upadku moralnego. Szczególnie wstrząsająca była historia młodej dziewczyny, która po usłyszeniu kazania o absolutnej suwerenności Boga, modliła się o raka a następnie zachorowała i zmarła. Mówca potępia taką interpretację suwerenności jako „kłamstwo”, powołując się na List Jakuba 4, 7 aby podkreślić znaczenie zarówno poddania się Bogu, jak i przeciwstawienia się diabłu. Apeluje do słuchaczy o odrzucenie tej fałszywej doktryny, objęcie należnego im autorytetu i aktywne opieranie się złu. Na zakończenie zachęcił do kontaktu telefonicznego w celu modlitwy i dzielenia się audycją.

Poruszona przez mówcę kwestia suwerenności Boga to temat o głębokich korzeniach teologicznych i ogromnym wpływie na życie wiernych. Przedstawione argumenty, choć kontrowersyjne dla niektórych, zmuszają do refleksji nad granicami boskiej interwencji i zakresem ludzkiej wolności oraz odpowiedzialności. Dyskusje te pokazują, jak różnorodne bywają interpretacje Pisma Świętego i jak istotne jest ich zrozumienie dla kształtowania własnej wiary i postawy wobec świata.

_{Oprac. redaktor Gniadek}