Tegoroczny urlop spędziłam w jednym z bardziej popularnych turystycznie krajów Europy.
Oprócz pięknych plaż i przyrody, miejsce to obfitowało w stare, średniowieczne, urocze kościoły. Miałam wielką ochotę nie tyle obejrzeć ich wnętrze, ile pomodlić się w tak wyjątkowym miejscu. Gdy jestem w Polsce często wstępuję do Kościoła obok którego akurat przechodzę, aby chwilę poświęcić na modlitwę.
Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że te urocze Kościoły są albo zamknięte albo otwarte jedynie w wybranej godzinie w tygodniu, albo za wejście trzeba zapłacić.
Przez okres 2 tygodni udało mi się dostać do Kościoła jedynie raz, gdy akurat odbywała się niedzielna msza.
Choć na słonecznym deptaku ludzi było mnóstwo, to w Kościele znajdującym się przy nim, ludzi uczestniczących w niedzielnej mszy świętej było…3. Dosłownie!
Było to dla mnie dużym zaskoczeniem i nasunęło smutną refleksję.
Nasz kraj tak bardzo stara się dogonić Europę, wprowadzać „nowoczesne", europejskie standardy. To dobrze, jeśli chodzi o gospodarkę. Obserwując jednak życie polityczne naszego kraju niestety obawiam się, że naśladując Europę Zachodnią we wszystkim, wkrótce i w Polsce możliwe będą małżeństwa par homoseksualnych, adopcje dzieci przez dwóch tatusiów, aborcja w 20 tygodniu ciąży, „wylewająca się” z Internetu pornografia. Ze szkół znikną krzyże, dzieci przestaną się uczyć religii a do Kościoła nie będą zabierane przez rodziców „aby się nie nudziły”.
Naśladując zachodnio-europejskie standardy moralne Polska straci to, co tak pięknie wyróżnia ją jeszcze na tle Europy. Wyróżnia nas to, że nasze Kościoły nie świecą pustkami, aborcja (poza pewnymi warunkami) jest zabroniona jako niemoralna, homoseksualizm nie jest u nas promowany, ale też nikt w Polsce nie potępia tych ludzi.
Z naszego kraju pochodził wspaniały Papież, Jan Paweł II, z czego jesteśmy dumni. Cały świat identyfikował Polskę z tym wspaniałym, mądrym i szlachetnym człowiekiem. Ale przede wszystkim cały świat postrzegał Polskę jako bardzo katolicki kraj, co budziło szacunek i podziw na całym świecie.
Nie zaprzepaśćmy tego! Nie naśladujmy we wszystkim Europy, aby nie stać się kolejnym europejskim krajem o niskiej moralności, słabej wierze i ogólnej moralnej degrengoladzie. Na świecie Polska może być szanowanym, dużym katolickim krajem, w którym jeszcze „ostały się” normy moralne, gdy w innych zachodnich krajach one wygasają.
Nie dajmy sobie wmówić, że wiara katolicka jest zaściankowa, nienowoczesna. Ona jest pewną „ostoją”, ale ostoją ponadczasowej moralności i porządku społecznego.
Pragnę aby Polska nie tylko nie wstydziła się swego Katolicyzmu, ale była wzorem dla innych Państw. Pragnę Polski nowoczesnej , z dobrze funkcjonującą gospodarką, szeregiem autostrad (na wzór Europy Zachodniej) i dobrą infrastrukturą. Ale też Polski tradycyjnej - jeśli chodzi o wartości i zasady moralne.
Wróciłam do Polski z urlopu w niedzielę. Poszłam do Kościoła wieczorem i w towarzystwie tłumu innych wiernych cieszyłam się, że wróciłam do swojego kraju.
(Artykuł ukazał się w gazecie "Patria", sierpień 2010)
