2.X. - 75 rocznica wyzwolenia Zaolzia spod czeskiej oku

Jan Bodakowski

2 październik - 75 rocznica wyzwolenia Zaolzia spod czeskiej okupacji

2 października 1938 okupowane przez Czechów polskie ziemie Zaolzia powróciły do macierzy. Czeska okupacja ziem polskich trwała 18 lat, od czasu gdy Czesi wykorzystali do ich zajęcia sowiecką agresję na Polskę.

Wydarzenia te przybliżył w swojej niezwykle interesująca książce „Płonące granice” Marek Skalski. Praca ta przybliża czytelnikom wydarzenia albo zapomniane, albo wbrew faktom wykorzystywany do antypolskiej propagandy – między innymi nieżyjący prezydent Polski Lech Kaczyński, w siedemdziesiątą rocznice wydarzeń, przepraszał Czechów za wyzwolenie spod czeskiej okupacji ziem polskich Śląska Cieszyńskiego.

Po pierwszej wojnie światowej wybuchł konflikt Polski z Czechami o ziemie cieszyńską. Podczas walki Polski z agresją sowiecką wojska czeskie rozpoczęły okupacje Zaolzia. Tereny te były zamieszkałe w 80% przez Polaków. Pod okupacją Czeską znalazło się 200.000 Polaków.

Ówczesne państwo Czechosłowackie składało się w 50% z ludności uznającej czeskie władze za okupantów. W 1921 roku w Czechosłowacji mieszkało: 6.700.000 Czechów, 3.100.000 Niemców, 2.000.000 Słowaków, 700.000 Węgrów, 500.000 Rusinów, 300.000 Żydów, 200.000 Polaków. Wszyscy poddawani byli czechizacji. Czesi dawali zasiłki tylko rodzino posyłającym dzieci do szkół czeskich. Kolejarze, górnicy i robotnicy państwowych fabryk byli wyrzucani z pracy za posłanie dzieci do szkół polskich. Policja zastraszała rodziców polskich dzieci. Czeskie władze manipulowały statystykami by wykazać mniejszą ilość Polaków niż w rzeczywistości.

Podczas gdy II RP nie broniła swoich rodaków pod czeską okupacją, w latach trzydziestych Węgrzy i Niemcy jednoznacznie bronili swoich rodaków okupowanych przez Czechów. Czesi dodatkowo wspierali ukraińskich terrorystów w Polsce.

W 1938 roku, kiedy wiadomo było że Niemcy wyzwolą swoich rodaków spod czeskiej okupacji, Czesi zdecydowali się oddać Polsce okupowane ziemie polskie. Wkraczająca na Zaolzie armia polska była entuzjastycznie witana przez tubylczą ludność. Podobnie w 1938 roku spod okupacji czechosłowackiej Polacy wyzwolili polskie ziemie Spiszu i Orawy okupowane przez Czechosłowację wbrew woli 120.000 Polaków mieszkających na tych terenach.

Podczas II wojny światowej, znajdujący się na emigracji, samozwańczy przywódcza czeski Benes domagał się rozbioru części terenów Polski, podporządkowania Polski ZSRR, wprowadzenia socjalizmu w Polsce. Po II wojnie światowej o czeskiej okupacji Zaolzia zdecydowali sowieci.

Marek Skalski w swej książce opisał i inne konflikty graniczne Polski z sąsiadami. XIX wieczny konflikt Polaków z Węgrami o Tatry. Powojenny konflikt Polski z Czechosłowacją o ziemie kłodzką i Wałbrzych. Zagarniecie przez ZSRR Królewca i wschodnich terenów powiatu hrubieszowskiego.

Ostatnim konfliktem granicznym Polski jest sprawa wód terytorialnych umożliwiających dostęp do portu w Świnoujściu. Wody te zostały zagarnie te przez NRD w latach osiemdziesiątych. Przed mieszkańcami PRL ukrywano agresje wojsk NRD wobec polskich jednostek. Do agresywnej polityki wobec Polski powróciły zjednoczone Niemcy. Od 2012 faktyczny dostęp do portu w Świnoujściu jest zablokowany gazociągiem Nord Stream.

Jan Bodakowski