Nieetyczny wywiad

Sobotnia (17.III) rozmowa dziennikarza TVN z rodzicami tragicznie zmarłej Madzi była dla mnie przekroczeniem granicy. Uczono mnie, że są miejsca, w które nie wolno wchodzić z kamerą i mikrofonem. Nagrywać agonii człowieka, epatować  widokiem zwłok,  wyciągać  z dziecka, co czuje chwilę po  katastrofie, w której zginęli jego rodzice,  zadawać pytań matce,  co by zmieniła w tym dniu, w którym wypadło jej dziecko z rąk  ?

Skulone postacie rodziców Madzi z trudem odpowiadały na włażące w ich wnętrze prostackie, dziennikarskie pytania. Dali się ustawić jak dwa ustylizowane manekinki . Dlaczego? Zostali przez otoczenie zaszczuci, potrzebują pomocy, prawdopodobnie dziennikarz przekonywał, że to dla ich dobra..   Jeśli stacja  TVN24 chciała podjąć temat okrutnego stosunku otoczenia do  rodziców Madzi, mogli nagrać sprzedawców, którzy odwracają się plecami, kioskarza, sąsiadów a potem przeprowadzić rozmowę z psychologiem, socjologiem itp.   Wtedy  dziennikarz poruszyłby ważny problem i pomógł tej znajdującej się w tragicznej sytuacji, zaszczutej  rodzinie. Wykazałby szacunek dla ludzkiego cierpienia, uszanowałby ludzką godność.

Ale przecież nie o to chodzi, lecz o news, ekskluzywny wywiad, epatowanie, oglądalność. To "mięcho"  jak  wiszące zwłoki przyciąga gapiów.  Dla osiąganych tym słupków  oglądalności , przekładalnych na pieniądze,  ma się argument:  "naszym obowiązkiem jest informować". Tak, należy informować, ale w jaki sposób ?  Nie jest tak, że  media mają prawo żywić się krwią. Jeśli to robią, przekraczają granice przyzwoitości. Widzowie, słuchacze godząc się  na to -  bezwiednie dziczeją.