Dla rodziny Jurka Zieleńskiego

13 grudnia 1981 około 5 nad ranem rzucił się z najwyższego piętra szpitala na Hożej Jerzy Zieleński, red.nacz nowego pisma "Tygodnik Mazowsze", któego pierwszy numer miał się ukazać w styczniu 1982 r.
Dlaczego? Czy był ktoś przy nim? Tego nigdy się nie dowiemy.

Jerzy Zieleński, wybitny dziennikarz w latach 70-ych był bliskim współpracownikiem KOR-u. Pracował w "Literaturze", pisywał do "Problemów", ale na jego nazwisko był "zapis" cenzury w Polskim Radiu i nie wolno było go zapraszać do dyskusji radiowych. Po strajku w stoczni gdańskiej zainicjował bunt dziennikarzy, który zaowocował zwołaniem nadzwyczajnego zjazdu SDP, który odsunął od władz aparatczyków partyjnych, demokratycznie wybrał nowe i sformułował zasady etyki niezależnego dziennikarstwa. W latach 70-ych pod pseudonimami pisał do podziemnego "Robotnika", "Zapisu" i Biuletynu Informacyjnego". gdzie ukazał się jego reportażu z Wybrzeża, w którym po raz pierwszy w prasie pojawiło się nazwisko Lecha Wałęsy. Wśród dziennikarzy i inelektualistów pozyskiwał zapleczae dla opozycji demokratycznej. Luzak, nie przywiązujący wagi do form, cieszył się autentycznym autorytetem. Niewidzialne drożdże. ŁĄCZYŁ LUDZI.  W zespole usługowym "Doświadczenie i Przyszłość" z wybitnymi naukowcami przygotowywał "Raport o stanie Polski", który z opóźnieniem wyszedł w podziemiu. To w tym środowisku i z jego udziałem narodził się w sierpniu 1980 pomysł oficjalnego poparcia intelektualistów dla robotników Wybrzeża w formie  "Listu 64", z którym Bronisław Geremek i Tadeusz Mazowiecki przyjechali do stoczni gdańskiej.  Był jednym z filarów oozycji, o których dziś się nie pamięta. W 1981 był doradcą "Regionu Mazowsze", delegatem na I Zjazd NSZZ "Solidarność". Z jego życia mógłby powstać nie jeden scenariusz filmowy, który nie powstanie.

Kiedy dziś tj.13 grudnia 2008 jeszcze nie znany mi dziennikarz będzie odbierał w SDP na Foksal nagrodę jego imienia, warto byłoby, aby choć tyle o patronie tej nagrody wiedział.