Wieszcz pisał to o dziennikarzach?

Przypowiastka na wędrówkę żurnalistów z hajdarowiczowej niewoli w tę i z powrotem.

 

W bajce „Pies i wilk” poeta tak przedstawia „służbę wyśmienitą”, w zapłacie za którą „niczego nie braknie”:

 

„Przybycie gości szczekaniem głosić,

Na dziada warknąć, Żyda potarmosić,

Panom pochlebiać ukłonem,

Sługom wachlować ogonem.”

 

Trzeba mieć nielada jaki charakter, żeby odpowiedzieć na takie dictum verbum:

 

„Lepszy na wolności kąsek lada jaki

Niźli w niewoli przysmaki”

 

Od czasów Ezopa wiadomym jest, iż bajki o zwierzętach przedstawiają nie ich tylko nasze przywary. Jeśli zaś chodzi o tytułowe pytanie, to być może, bo przecież pan Adam Mickiewicz, przybywszy do Paryża, miał możliwość poznać „pomnik dziennikarstwa”. Jest to wieloodcinkowa relacja powrotu Napoleona Bonaparte z zesłania, autorstwa jednego żurnalisty. Zaczynała się słowami – „Potwór uciekł z Elby” – a kończy – „Wierny Paryż entuzjastycznie powitał Najjaśniejszego Pana”...

 

Ich gazety przestałem kupować od momentu nabycia wydawnictwa przez dżentelmena w gustownej ondulacji. Tak dla zasady, żeby nawet grosza nie dać zarobić komuś, kto – jak jestem przekonany – szkodzi demokracji. Zaraz potem, gdy napisałem na swoim blogu – „Nie wejdę więcej na stronę Rzepy” – pan Rafał Ziemkiewicz obwieścił uroczyście, naśladując konfederatów barskich – „Nigdy z Hajdarowiczem nie będę w aliansach”...

 

Ziemkiewicz, nie bezwolnie co prawda, ale jest w tym wszystkim postacią symboliczną, reprezentującą pewne grono, niczym bohaterowie Ezopa, La Fontaine’a i Mickiewicza. Minęło niewiele ponad trzy miesiące od heroicznego trzaśnięcia drzwiami u Hajdarowicza, a panowie połapali się, że ten „kąsek lada jaki” to nie menu i karta win do jakich przywykli.

 

Może dostrzegli nową zgoła perspektywę służby u panów animatorów III RP. Szykuje się jakby coś nowego w polityce. Wygląda tak, jakby szykowano alternatywę dla zużywającej się maszynki PO. Sięga się nawet po takie rezerwy jak Giertych, Kamiński (Misiek) i Marcinkiewicz. Tak jak im, tak i Ziemkiewiczowi Gazeta Wyborcza już wybaczyła i zdjęła chyba parasol ochronny znad głowy Tuska.