Zabraknie nam miejsca, aby wspominając bohaterów Odrodzonej Polski, wymienić ich, bez pominięcia nikogo z zasługujących na pamięć. Kierując nasze wspominki do wszystkich, wymieńmy z imienia tych najważniejszych z najważniejszych. Skonstatujmy przy tym, że dzisiaj nieistotna jest ich proweniencja polityczna, a tylko to, co dla Polski zrobili.
Jeśli ktoś miałby wątpliwości, co do wielkości wymienionych tu Polaków, budujących Odrodzoną Rzeczpospolitą, niech porówna ich dzieło z tym, co nam udało się stworzyć po roku 1989, kiedy to ponoć też odzyskaliśmy niepodległość...
Niewątpliwie najpierw będą to ci, którzy pracowali na rzecz Niepodległej już wiele lat przed wybuchem I Wojny Światowej, każdy z Nich na miarę swojego talentu. Najjaśniejszą Trójcę stanowią tu: Roman DMOWSKI, Ignacy PADEREWSKI i Józef PIŁSUDSKI.
Wymieniona też musi być Rada Regencyjna: ks. prymas Aleksander KAKOWSKI, książę Zdzisław LUBOMIRSKI i hrabia Józef OSTROWSKI. Geniusz tego Gremium, sprawującego po kapitulacji Niemiec realną władzę w Królestwie Polskim, przejawił się w tym, że w imię dobra Polski, wyzbywając się osobistych ambicji, dokonało ono samo rozwiązania i przekazało posiadane kompetencje w ręce męża skupiającego w swojej osobie największy wtedy potencjał dla pełnienia jednolitej, prężnej i skutecznej władzy naczelnej Państwa Polskiego, wskrzeszanego po 123 latach niewoli...
Rozwój wydarzeń natychmiast potwierdził trafność decyzji Rady Regencyjnej – odsiecz Lwowa i wojna z Ukrainą, Powstanie Wielkopolskie, trzy Powstania Śląskie, walki z Niemcami na Pomorzu, walki z Czechami o Cieszyn... – „Polska jest tam, dokąd sięga bagnet żołnierza polskiego!” – mówił Naczelnik Józef Piłsudski. Wnet w progu Ojczystego Domu stanął wróg śmiertelny – Rosja Sowiecka...
Przodkowie nasi bijąc się o każdą piędź Polskiej Ziemi, budowali od podstaw instytucję państwa. Tworzono wojsko, policję, koleje, szkolnictwo, administrację naczelną, wojewódzką, powiatową i gminną. Kładziono podwaliny rodzimego prawa – 8 godzinny dzień i 46 godzinny tydzień pracy, obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i inspekcja pracy zostały ustanowione Dekretem z dn. 23 listopada 1918 r.
W wykłuwanych bagnetami i wyrąbywanych szablami granicach kraj niszczony był wojnami dwa lata dłużej niż Europa Zachodnia. Tym samym na budowę Nowej Polski pozostało zaledwie 18 lat. Wspomnijmy teraz najważniejszych bohaterów czasu pokoju.
Ekonomista Władysław GRABSKI, autor i realizator planu stabilizacyjnego, w ramach którego w latach 1920-24 przeprowadzono reformę skarbu i waluty. Utworzony został Bank Polski, posiadający uprawnienia banku centralnego, który w roku 1924, na ukoronowanie stabilizacji, wyemitował nową walutę – złotego. Pieniądz ten oparty był na parytecie kruszcu: 1 złoty – 0,1687 grama złota. Ta udana reforma otworzyła drogę do efektywnej odbudowy kraju z powojennych ruin oraz do dalszego rozwoju gospodarczego.
Inżynier Eugeniusz KWIATKOWSKI, inicjator i patron budowy w szczerym polu kompleksu metalurgicznego i miasta Stalowa Wola oraz portu morskiego i miasta Gdynia. Inżynier Kwiatkowski był też autorem planu i koordynatorem budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego, w ramach którego powstały:
# elektrownie wodne w Porąbce, Rożnowie, Czorsztynie i Solinie;
# zakłady przemysłu lotniczego w Rzeszowie i Mielecu;
# fabryki broni w Sanoku, Radomiu i Starachowicach;
# zakłady przemysłu chemicznego w Dębicy, Nowej Dębie, Nowej Sarzynie, Tarnowie i Mościcach...
Westchnijmy do Boga na wspomnienie tych Wielkich Mężów z okazji Zaduszek, które są pięknym połączeniem słowiańskich obrzędów z chrześcijaństwem...
tekst był opublikowany na portalu: niezalezna.pl
Inne tematy w dziale Polityka
