Beznadziejna ustawa, beznadziejny minister, beznadziejny rząd. Pamiętacie wierszyk Ildefonsa Gałczyńskiego o zaczarowanej dorożce? Nie wiem dlaczego, ale właśnie takie skojarzenie przychodzi mi do głowy. Senny, bajkowy, zamglony, nierzeczywisty krajobraz pustego miasta.
Jestem właśnie po lekturze uwag do projektu ustawy Prawo wodne opublikowanych na stronie Rządowego Centrum Legislacji. W ramach konsultacji społecznych. Lektura to niełatwa, bo ta akurat ustawa jest szczególnie zła a uwag, które ją zupełnie podważają jest wiele.
Zachęcam do lektury uzgodnień, a właściwie nieuzgodnień resortowych. Polecam szczególnie stanowiska Ministerstwa Rolnictwa i Ministerstwa Infrastruktury. Polecam również opinię związku zawodowego NSZZ „Solidarność”. A na koniec podsumowanie rządu, który wydaje się nie dostrzegać większości problemów w konsultacjach podniesionych, ale jednak nie do końca ustawę akceptuje.
Wniosek jest jeden. Beznadziejna ustawa, beznadziejny minister, beznadziejny rząd.
Każdy Premier z prawdziwego zdarzenia, natychmiast, bez chwili zwłoki, wezwałby Ministra Środowiska wraz z całym gabinetem do przedstawienia wyjaśnień, dlaczego w ogóle dopuścił do przygotowania tak skandalicznego dokumentu! Dlaczego kompromituje rząd?
Widać wyraźnie, że ustawy w tym kształcie być nie może. Zmarnowano kolejne miesiące na opracowanie kolejnego mitu o reformie gospodarki wodnej.
Byłoby to nudne, gdyby nie było groźne. Warto rozgarnąć mgłę i spróbować przez chwilę chociaż zmierzyć się z prawdziwym obrazem gospodarki wodnej jaki mamy obecnie w Polsce.
Ministerstwo wydaje się być z siebie wielce zadowolone. Pan Stanisław Gawłowski, Sekretarz Stanu przy Ministrze Środowiska jeździ po całym kraju i opowiada brednie. Promuje nierealną ustawę. Snuje wizje jakie to rewelacyjne dobro na nas wszystkich spłynie po wprowadzeniu jego reformy. Warto zauważyć, że patrząc na wynik konsultacji społecznych, jest to jego raczej indywidualny pogląd na sprawę.
