Kanapowa opozycja podważa słowa Premiera….

To, że totalna opozycja regularnie zarzuca kłamstwa Premierowi, bez żadnych podstaw, do tego już przyzwyczailiśmy się. Niestety poziom debaty politycznej, nie tylko w naszym kraju, sięga bruku. Zachowania honorowe to rzecz obca dzisiejszym politykierom – tylko nieliczni zasługują jeszcze na miano polityka. Przykro patrzeć.

Przyznam, że szczególnie rozczarował mnie prof. Dudek, który wypowiedział się w pokrętny sposób, dla portalu o charakterze brukowca, sugerując, że obrzucanie pojazdów ZOMO koktajlami Mołotowa nie miało w zasadzie miejsca w stanie wojennym – a wszyscy, którzy o tym mówią to konfabulatorzy. Tak niejasno mówił, że trudno powiedzieć, czy wykazał się ignorancją i nie wie nic o bardzo licznych dowodach i świadectwach dotyczących używanie butelek z benzyną w starciach z ZOMO, nie wie też, że w takich starciach w najbardziej zaangażowany sposób uczestniczyli właśnie nastolatkowie, czy też z jakiegoś powodu postanowił wpisać się w kampanię oszczerstw pod adresem władz i niekoncesjonowanej opozycji z czasów PRL. Przykro patrzeć.

Historycy tacy jak prof. Dudek wytworzyli obraz opozycji w stanie wojennym, wedle którego podziemna działalność polegała na kanapowych dyskusjach w konspiracyjnych mieszkaniach i udzielaniu wywiadów zachodnim korespondentom, a największy heroizm polegał na siedzeniu od czasu do czasu w więzieniu. Historia Solidarności Walczącej, a teraz jak się okazuje historia walk ulicznych młodzieży szkolnej z oddziałami ZOMO – nie pasują do życiorysów bohaterów III RP. Największym bowiem osiągnięciem opozycji uznanej w III RP jest dogadanie się z komunistami (jak to bez ogródek przypomniał im towarzysz Czarzasty), a nie walka z komuną.

Owa napaść na Premiera w brukowcu Lisa wpisuje się w kampanię prowadzoną przez koncesjonowanych opozycjonistów w stosunku do postaci śp. Kornela Morawieckiego. Wałęsę tu pominę, bo swoim coraz bardziej obrzydliwym zachowaniem sam kopie grób dla swojej legendy, i tylko chora nienawiść do Prawa i Sprawiedliwości może jeszcze przesłonić rozumnym ludziom żałosny i żenujący bilans tej postaci.

Mniej znana jest podobna tragedia Władka Frasyniuka, który z prawdziwego lidera robotniczego, powodowany radami smoczych języków i własną próżnością (w której dzielnie konkuruje z Wałęsą) “zabłysnął” wypowiedzią o dawnych kolegach z podziemia: "Morawieccy walczyli z komunizmem? Błagam… Jeden wyjechał, o drugim nic nie słyszałem.”

No cóż, Władek! (Wolno mi tak mówić, bo swego czasu wiozłem ciebie z Bujakiem i Szumiejką na tajne spotkanie TKK swoim małym fiatem). Cierpliwie milczałem, znosiłem twoją głupotę, zdradę naszych ideałów i coraz większe chamstwo. Ale dochodzę do wniosku, że to fałszywie pojęta solidarność. Niektórzy już zaczynają mówić, jak to naprawdę było. Może czas zacząć dawać świadectwo pełnej prawdzie. Tak zeszmaciliście pamięć o podziemnej Solidarności, że pełna prawda, ze wszystkimi słabościami jej liderów, może tej pamięci tylko pomóc.

"O drugim nic nie słyszałem". Widzisz Władek, prawdziwa konspiracja polegała na tym, że nikt o nikim nic nie słyszał. Ja dowiedziałem się, że mój bliski kolega, działał w tej samej podziemnej organizacji co ja, dopiero w 2007 roku, na 25-lecie Solidarności Walczącej. Dopiero wtedy spotkałem wielu znajomych, o których pojęcia nie miałem, że działali w SW. Ty, gdy wpadłeś, miałeś przy sobie notes z nazwiskami tych, których znałeś. Taka to była Twoja “konspiracja” i tyle na ten temat wiesz. Zgaduję, że nigdy nie widziałeś ulicznej walki podczas stanu wojennego, i nie widziałeś tych ubrudzonych chłopaków w wieku 14-16 lat, ze zgromadzonymi butelkami z benzyną, z kostkami bruku, oczekujących na pojazdy ZOMO. Żałuj! Więzienie (z całym szacunkiem) i ukrywanie się z Basią (bez szacunku) – to nie była prawdziwa konspiracja.