Zjednoczona Prawica jest dzisiaj jak rydwan bojowy z wykoślawionymi kołami. Rzecz w tym, że każde koło próbuje jechać samodzielnie w innym kierunku niż kierujący rydwanem, a oba na dodatek w kierunkach zupełnie różnych. W rezultacie koła buksują, a rydwan stoi w miejscu. Jedno koło nazywa się Solidarna Polska a drugie "Porozumienie" — koń by się uśmiał. Trafniejsze nazwy to Niesolidarna Polska i Nieporozumienie.
Wydawało się, że z takim trudem osiągnięte zwycięstwo Andrzeja Dudy otwierające prawie trzy lata w miarę spokojnego rządzenia spowoduje, że Zjednoczona Prawica skoncentruje się na kilku najważniejszych zadaniach. Na gospodarce — bo to jej znak firmowy – i na kilku priorytetach takich jak chociażby dekomunizacja wymiaru sprawiedliwości i dekomunizacja edukacji. Co prawda prawdziwych komunistów — mam na myśli tych, którzy pełnili kierownicze role w systemie komunistycznym i czynnie niszczyli Polskę i polskich patriotów — w sprawiedliwości i edukacji zostało już niewielu. Ale duch komuny i mentalność postkomunistyczna pozostały. Ba, głównie wychowankowie postkomunistów, ich dzieci i dziedzice, panują nadal w tych systemach i dzielnie działają nadal na szkodę Polski. Przefarbowali się na demokratów, lewicowców, liberałów, lgbt i ekologów i działają jak na stare komuchy: kłamiąc, kręcąc, kombinując i nie zważając, że czynią to po trupach innych.
Bo chyba nikt przytomny na umyśle nie zaprzeczy, że tzw. III RP jest dziełem macherów wywodzących się z komuny. I to oni, przy pomocy niektórych wiarołomnych lub naiwnych byłych liderów ruchu społecznego "Solidarność", zablokowali coś, od czego trzeba było zacząć: dekomunizację i lustrację.
Za "naprawę" wymiaru sprawiedliwości odpowiedzialna jest Solidarna Polska. I co w praktyce osiągnęła (oprócz tego, że rzeczywiście dużo ryczą)? Ręce opadają. Za "naprawę" szkolnictwa wyższego odpowiedzialne było Porozumienie Jarosława Gowina. I co w praktyce osiągnęło? Doświadczeni towarzysze, najoględniej mówiąc, wykiwali wicepremiera jak dziecko we mgle. Szefowie kół zamiast skoncentrować się na wyznaczonych im zadaniach kombinują jakby tu się samemu wybić na niepodległość. Czy wiecie jak wygląda rydwan bojowy, gdy oba koła turlają się już niezależnie?
Oczywiście, można rzec, że część winy ponosi konstruktor takiego rydwanu, który zapewnił kołom nieproporcjonalnie wielki udział i luz w całej tej konstrukcji. Ale zasadniczą winę za katastrofę, jeśli do niej dojdzie, ponosić będą osie i każdy trybik każdego koła. Niezależnie od tego, czy najpierw odpadnie lewe koło, czy prawe. Jak można było tak zapomnieć o głównym celu — Polsce bez garba postkomuny?
*
Przyznam, że gdy kiedyś angażowałem się w walkę przeciwko komunie, to jednym z głównych powodów była moja osobista niezgoda na sączone ze wszystkich łam i głośników kłamstwo. Dzisiaj mam wrażenie, że potomkowie i dziedzice komunistów, którzy opanowali większość mediów i internet, prześcigają już toporne i ordynarne kłamstwa swoich nauczycieli — wyrafinowaniem i bezczelnością.
