Z prawdziwą przyjemnością obserwowałem wczoraj w TVP zapalenie świecy chanukowej przez Pana Prezydenta RP, na której to uroczystości Pan Prezydent gościł w swoim pałacu. Gospodarze byli wyraźnie zadowoleni widząc wzruszenie Pana Prezydenta i słysząc jego krótkie, ale pełne znaczącej treści wystąpienie.
To bardzo miły gest ze strony Pana Prezydenta, zważywszy na wielowiekową gościnę, której Państwo Polskie udzielało Żydom, pozwalając nawet na stworzenie przez nich społeczności osobnej i równoległej, rządzącej się swoimi prawami, na co nie pozwoliło żadne inne państwo Europy.
Patrząc na to wydarzenie, niezawisłe i niepodległe w swoim wymiarze, bo wszak Polska nie jest niczyim protektoratem, można teraz oczekiwać, że w dzień Bożego Narodzenia Pana Jezusa prezydent Izraela w swoim pałacu podzieli się opłatkiem z przedstawicielami Polski i Polonii. Podobnie w Niedzielę Wielkanocną w swojej siedzibie przyjmie od Polaków życzenia i tradycyjną święconkę. Wszak to dwa najważniejsze dla Polaków święta.
Napisałem o tym, bo mam nadzieję, że dobrze odczytałem uroczystość w pałacu Prezydenta RP – Do ut des, czyli daję byś dał. Pochodząca z rzymskiego prawa zasada wzajemności, czyli podstawa wzajemnych umów i znaczących w stosunkach międzynarodowych gestów między wolnymi i niepodległymi.
Oczekuję transmisji z tych uroczystości w TV Izraela i retransmisji w TVP, które będę obserwował z niekłamaną sympatią i przyjemnością.
